 |
| ပံုကို Google မွယူပါသည္။ |
မိုးေရစက္ကေလးေတြ…
ေကာင္ကင္ကေန မႈန္မႈန္မႊားမႊားက်ဆင္းလို႔
ေနာက္ေတာ့ တစ္စက္ခ်င္း တစ္ေပါက္ခ်င္း
တေျဖာက္ေျဖာက္ေႂကြသက္လို႔…
ေရပြက္ငယ္ေလးေတြ
ေနာက္ေတာ့ေရအိုင္ငယ္ေလးေတြ
ေနာက္တျဖည္းျဖည္း ေရစီးေၾကာင္းငယ္ေလးေတြ အျဖစ္နဲ႔ စုေပါင္းလို႔
ေခ်ာင္းငယ္ ေျမာင္းငယ္ေလးေတြဆီေရာက္
အဲဒီကေနမွတစ္ဆင့္ ျမစ္ငယ္ ကန္ငယ္ေတြဆီကို ဆက္လက္စီးဆင္း..
ေနာက္ေတာ့မွ အင္းအိုင္ ပင္လယ္ သမုဒၵရာေတြအျဖစ္….
အဲဒီလိုဘဲ…
စတင္ခဲ့တံုးကေတာ့ အမႈန္အမႊားေလးသာသာ
အဲဒီကေနမွ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အရာေတြ
ျဖစ္တည္လာခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား……
ဒါေပမဲ့လဲ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါအံုးကြယ္ …
အဲဒီ ပင္လယ္ သမုဒၵရာေတြကေကာ အၿမဲတည္ေနခဲ့လို႔လား…
အဲဒီထဲက ေရေတြဟာ အၿမဲတမ္း တသမတ္တည္း ရွိေနခဲ့တယ္လို႔မ်ား ထင္ေနရင္ေတာ့ မွားမွာေပါ့ကြယ္…
ပင္လယ္ သမုဒၵရာထဲက ေရေတြက ေရခိုးေရေငြ႔ေတြအျဖစ္
ေကာင္းကင္ထက္ကို ပ်ံ႕လြင့္လို႔ မိုးတိမ္တိုက္ေတြဘ၀ကို ေရာက္ၾကရတာဘဲ မဟုတ္လား…
ေနာက္ထပ္ မိုးစက္ အမႈန္အမႊားေလးေတြအျဖစ္ ရြာသြန္းဖို႔ေပါ့…
ပင္လယ္ သမုဒၵရာထဲက ေရေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားလိုက္ရ …
တစ္ခါ ေသးငယ္တဲ့ အမႈန္အမႊားေလး ဘ၀ျပန္ေရာက္လုိက္ရ ..
ေနာက္တစ္ခါ ျပန္လည္ၿပီး အသစ္အသစ္ေသာ ေရေတြဘ၀နဲ႔ စီးဆင္းၾကျပန္ရင္း
တစ္ခါျပန္ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားျခင္းအျဖစ္ ေရာက္ရျပန္ေရာ…..
အမႈန္အမႊားဟာ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားျခင္းရဲ႕ အစလား…..
ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားျခင္းကေကာ အမႈန္အမႊားေလးအျဖစ္နဲ႕ ဇာတ္သိမ္းရဖို႔လား…
ဘဲဥအစရွာမရသလိုပါဘဲ… ဘယ္ကစလို႔ ဘယ္မွာဆံုးမွန္းမသိ…..
အဲဒီလိုဘဲ လူေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကေကာ…………
ဘယ္ကေနစခဲ့လို႔ ဘယ္မွာမ်ားအဆံုးသတ္မွာပါလိမ့္မလဲ.........
အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။
2 comments:
တစ္ကယ္လဲ မဆံုးတဲ႕ လူသဘာဝၾကိးပဲေနာ္မမ ..ကဗ်ာေလး ခံစားအားေပး လွ်က္ပါမမ..
ေကာင္းေသာေန႕ေလး ၿဖစ္ပါေစမမ။
“လူေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကေကာ..
ဘယ္ကေနစခဲ့လို႔ ဘယ္မွာမ်ားအဆံုးသတ္မွာပါလိမ့္မလဲ”
တကယ္ပဲ ဘဝ သံသရာက ဘယ္အခ်ိန္မွ ဆံုးမယ္ မသိႏိုင္ဘူးေလ..
Post a Comment