ဒီဇင္ဘာရထား

ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ့္ ဒီဇင္ဘာရထားကို ႏႈတ္ဆက္စကားေလး ဆိုလိုက္ပါရေစ…။

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဆိုက္ေရာက္လာတဲ့အခါ…

ေနာက္ထပ္လည္း အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုက္ေရာက္လာဦးမယ့္ ဒီဇင္ဘာ…

သကၠရာဇ္ဘူတာေတြကို မရပ္မနားျဖတ္သန္း…

အနာဂတ္လမ္းေပၚမွာ သူ႔တာဝန္ သူထမ္းေနလိမ့္ဦးမွာေလ…။

ဒီဇင္ဘာရထားကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မ်ား ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ႀကံဳရမွာလဲ…။

အနာဂါတ္ဆိုတာ ေနာက္ထပ္ တစ္မိနစ္ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ ေသခ်ာႏိုင္တာမွ မဟုတ္ပဲေလ…။

ေနာက္ထပ္တႏွစ္ဆိုတာထက္ ပိုနီးတာဟာ ေသျခင္းတရားမဟုတ္လား…။

ပစၥဳပၸန္မဟုတ္တဲ့ ဘယ္အရာေတြကိုမ်ား အပိုင္တြက္ထားလို႔ ရႏိုင္ပါ့မလဲ…။

ၿပီးဆံုးသြားမယ့္ တစ္မိနစ္ေနာက္မွာ ေျပာင္းလဲသြားမယ့္ တစ္မိနစ္က ကပ္ပါလာေနဦးမွာ…။

ကဲ..လာ… ေဟာဒီမွာ ဒီဇင္ဘာရထားခြာေတာ့မယ္…

ႏႈတ္ဆက္ၾက၊ လက္ျပၾက၊ ဝမ္းနည္းၾက၊ ေၾကကြဲၾက၊ ခံစားၾကလို႔မွ မၿပီးခင္…

ေနာက္တစ္ႏွစ္ကိုဝင္ျပန္ၿပီတဲ့လား…

ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့ရျပန္တဲ့ ခံစားခ်က္မ်ားနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႀကိဳဆိုၾကရေပဦးမယ္…။

ခရီးဆက္သြားပါ ဒီဇင္ဘာ… တခ်ိန္မွာ ျပန္ဆံုရဖို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္…။

တစ္ႏွစ္တာရဲ႕ အဆိုးအေကာင္း အက်ဳိးအေၾကာင္းေတြကို မင္းနဲ႔ တပါတည္း သယ္ေဆာင္ယူသြားလိုက္ပါ…။

ကံအေၾကာင္းမလွလို႔ ဒီဇင္ဘာကို ႏႈတ္ဆက္ခြင့္မႀကံဳလိုက္ၾကရသူေတြကို…

သတိတရနဲ႔ တမ္းတေနခဲ့ၾကသူေတြ ရွိေနေသးတဲ့အေၾကာင္း…

အမွာစကားအေပါင္းကို ထပ္ခါေလာင္းလို႔… ဒီဇင္ဘာေရ…

သက္ဆိုင္သူမ်ားဆီ ႏွစ္သစ္အမီ ေဆာင္ယူသြားလွည့္ပါ…။

▬ § ▬ § ▬ § ▬ § ▬ § ▬ § 

                   အားလံုးပဲ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ...။ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ကို ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုရင္း ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ကို ႀကိဳဆိုတဲ့အေနနဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးကို ေရးျဖစ္ပါတယ္။ မေရာက္တာၾကာေနတဲ့ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေလးေပၚလည္း အလည္အပတ္ တစ္ေခါက္ လာရင္းနဲ႔ေပါ့...။ ႏွစ္သစ္မွာ စာေလးေတြ ႀကိဳးစားေရးႏိုင္ဖို႔လည္း အားယူရင္းန႔ဲ ဆိုပါေတာ့ေလ...။ ကိုယ္ေျပာခ်င္လွတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစံုကို စိတ္ကူးထဲမွာပဲ စီေနျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာေတြမ်ားေနခဲ့ၿပီး လက္ေတြ႔ ခ်မေရးျဖစ္ခဲ့တာ အေတာ္ေလး ၾကာေနခဲ့ေပါ့...။ ႏွစ္သစ္နဲ႔အတူ ဘေလာ့ဂ္ပို႔စ္ အသစ္ေလးေတြ မၾကာမၾကာ ေရးျဖစ္ႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တြန္းအားေပးေနျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္လို႔...။

🎉🎆🎆"Happy New Year!"🎆🎆🎉

အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။

August ပိေတာက္

ဒီပိေတာက္ပင္ကေလ တစ္လတစ္ခါေလာက္ကိုပြင့္တယ္။ တစ္ခါပြင့္ရင္လည္း အပင္ေပၚမွာ ၃ရက္ေလာက္ ခံတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ပိေတာက္ႀကိဳက္တဲ့သူဆိုေတာ့ အဲဒီနားျဖတ္သြားတိုင္း အပင္ေပၚေမာ့ေမာ့ၾကည့္ရတာ အလုပ္တစ္ခုလိုကိုျဖစ္လို႔... အခ်ိန္မဟုတ္ အခါမဟုတ္မွာ ပိေတာက္ေတြပြင့္ေနတာျမင္ရတာ သိပ္သေဘာက်တာပဲ။

ဩဂုတ္မွာပြင့္တဲ့ပိေတာက္ကို သစၥာေဖာက္တယ္လို႔ေျပာၾကမွာလား…
ပိေတာက္ရဲ႕သစၥာဟာ ရာသီဥတုနဲ႔သာ သက္ဆိုင္တယ္။
ရာသီေတြက ေဖာက္ျပန္မွေတာ့ ပိေတာက္ကလည္း တစ္ႏွစ္လံုးပြင့္ရတာပ…။
ဘယ္သူေျပာသလဲ…ပိေတာက္ဟာ တစ္ႀကိမ္တည္းသာပြင့္ရမယ္လို႔…။
ဂ်ဴလိုင္၊ ဩဂုတ္ေရာက္လည္း အပင္ထက္မွာ အဖူးတြဲလဲရွိေနမွေတာ့
မိုးကေလးတစ္ၿဖိဳက္မွာ ပိေတာက္ေတြခဲေနေအာင္ ပြင့္ပစ္လိုက္ရမွာပဲေလ…။
မႏွစ္တုန္းဆီက ဒီဇင္ဘာမွာေတာင္… ရာသီက အခါေပးလာျပန္ေတာ့
တစ္ပင္လံုးမွာ အဝါခက္ေတြ ထိန္ထိန္ျဖာေနေအာင္ ပြင့္ခဲ့ရေသးတာပဲမဟုတ္လား…။
ဩဂုတ္ပိေတာက္ကို သစၥာေဖာက္တယ္လို႔မဆိုပါနဲ႔…
ဧၿပီပိေတာက္ဝါသလို ဩဂုတ္ပိေတာက္လည္းဝါ
ဧၿပီပိေတာက္ေမႊးသလို ဩဂုတ္ပိေတာက္လည္းေမႊး
ဧၿပီပိေတာက္ေၾကြသလို ဩဂုတ္ပိေတာက္လည္းေၾကြရတာပါပဲ။
ရာသီဥတုက သစၥာေဖာက္လို႔သာ…
အခ်ိန္အခါမေရာက္ပဲ ပိေတာက္ေတြ ဆုပ္ဆုပ္ခဲခဲပြင့္ခဲ့ရတာ…
ဘယ္အခါမွာပဲ ပြင့္ပါေစ… ပိေတာက္ဟာ ဝင္းဝင္းဝါလို႔ေနၿမဲ…
ပိေတာက္နံ႔ေမႊးေမႊးဟာ ေလေျပေအးထဲ တသင္းသင္းေမႊးျမဆဲ…
တကယ္ေတာ့လည္း ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲပြင့္ပြင့္ ပိေတာက္ဟာ ပိေတာက္ပါပဲေလ…
ပြင့္ပါေစေတာ့ေပါ့…ပိေတာက္ခ်စ္သူမ်ားအတြက္…
ပိေတာက္ပြင့္မယ့္ရက္ကို လက္ခ်ဳိးေရတြက္ေနစရာမလိုေတာ့တာ…
“ေန႔စဥ္ပိေတာက္ပြင့္ပါေစ” သီခ်င္းေလးညည္းဖို႔မလိုအပ္ေတာ့တာ…
ေပၚလီယာနာလို အေတြးေလးေပါ့… ဝမ္းသာစရာမဟုတ္လား…
တမင္တကာရယ္လို႔ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ…။
ပိေတာက္လည္း သစၥာကိုတန္ဖိုးထားခဲ့ပါရဲ႕…
ဒါေပမယ့္လို႔ ေလာကပါလတရားေတြက ေဖာက္ျပားမွေတာ့
ပိေတာက္ဟာ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး အလကားေနရင္းပြင့္ေနရရွာေတာ့တယ္…။

▲ ▲ ▲ ▲ ▲  ♥♥♥  ▲ ▲ ▲ ▲ ▲

(ဒီကေန႔ ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွာ အမွတ္တရ စာေလးတစ္ခုခုတင္ခ်င္တာ အေထြအထူးေရးဖို႔လည္း အခ်ိန္သိပ္မရတာနဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးပဲ အခ်ိန္မီ တင္လိုက္ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွတ္တရေတာ့ ျဖစ္သြားတာပဲေလ...။ သမီးေက်ာင္းပို႔ရင္ ျဖတ္သြားေနက်လမ္းမွာ ပိေတာက္ပင္ ၂ပင္ကပ္လ်က္ရွိတယ္။ အဲဒီပိေတာက္ပင္ေတြက တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ခဏခဏကိုပြင့္ေနၾကတာ... နည္းနည္းပြင့္တာနဲ႔ မ်ားမ်ားပြင့္တာပဲကြာတယ္။ ဧၿပီ သူပြင့္ရမယ့္အခ်ိန္ဆို တစ္ပင္လံုး ညႊတ္ခဲေနေအာင္ပြင့္ၾကတယ္။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ အဲဒီေလာက္မမ်ားေပမယ့္ သတိထားမိရေလာက္ေအာင္ေတာ့ ပြင့္ေနၾကတာပဲ။ အခုလည္း ဒီတစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ ေနပူလိုက္ မိုးရြာလိုက္ျဖစ္တာနဲ႔ အပင္ေပၚမွာ ပြင့္ေနၾကျပန္ပါေရာ... ကိုယ္ကလည္း ေန႔တိုင္းအဲဒီနားကျဖတ္ရင္ အပင္ေပၚအလိုလိုေမာ့ၾကည့္မိလ်က္သားပဲ... အက်င့္ပါေနသလိုေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။ ပိေတာက္ပန္းေလးေတြ ပြင့္ေနတာျမင္လိုက္ရတိုင္းလည္း ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ရပါဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ လွစ္ကနဲေပ်ာ္သြား ဝမ္းသာသြားမိရမွန္းလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပိေတာက္ပင္ေပၚမွာ ပန္းကေလးေတြ ျမင္လိုက္ရရင္ကို အလိုလိုေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္သြားမိတာေတာ့ အမွန္ပဲ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွာ ပြင့္တဲ့ပိေတာက္အတြက္ အမွတ္တရကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ေတာ့ ေရးမိသြားတာေပါ့...။ အားလံုးပဲ Happy Blog Day! ပါလို႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ေနာ္...။)

အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။

Rumduol ေလးေတြ ပြင့္ခ်ိန္တန္

ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသား သေကၤတ အမွတ္အသားတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ Rumduol လို႔ေခၚတဲ့ ပန္းကေလးေတြ ပြင့္ၾကၿပီ။ ျမန္မာျပည္က ကံ့ေကာ္ပန္း ကေလးေတြ ပြင့္ခ်ိန္နဲ႔ တူတူေလာက္ပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ခမာလို (Phka Rumduol) (ဖ)ကာ ရမ္ဒူးလ္ လို႔ေခၚတဲ့ ပန္းကေလးကို ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ National Flower အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။

အပင္ေပၚက ပြင့္ကာနီး ရမ္ဒူးလ္ပန္း အဖူးကေလးေတြပါ။ ရုတ္တရက္ ၾကည့္ရင္ ကံ့ေကာ္ပန္း အဖူးကေလးေတြနဲ႔ တူသလိုပါပဲ။

အဲဒီ ပန္းနာမည္ကို သူတို႔ ခမာလို ပီပီသသ အသံထြက္က ေခၚရတာ နဲနဲခက္ပါတယ္။ ကိုယ့္နားထဲ ရမ္ဒူးလ္ပဲ ၾကားေပမဲ့ တကယ္က ရြမ္ နဲ႔ ရမ္ နဲ႔ ၾကားကအသံပါ။ ဒူးလ္ လည္းအဲဒီလိုပဲ.. ဒိုးလ္ နဲ႔ ဒူးလ္ နဲ႔ ၾကားက အသံမ်ဳိးပဲ။ အဲဒီ ‘ဒ’ သံကို အသံထြက္ရင္ ဒေဒြးသံ ပီပီသသလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး..။ ‘သ’ လို အသံေလးလဲ နည္းနည္း ပါေသးတယ္။ လွ်ာနဲ႔ သြားနဲ႔ထိကပ္ၿပီး ထြက္လာတဲ့  ‘ဒ’ သံ.. အဂၤလိပ္လို အဲဒီအသံထြက္ကို အနီးစပ္ဆံုး ေျပာရရင္ they, them, though, these, those အဲဒီ စကားလံုးေတြကို အသံထြက္ သလိုမ်ဳိး (th-) သံ.. ‘ဒ’ နဲ႔ ‘သ’ နဲ႔ ေပါင္းထားတဲ့ အသံ… ‘သ’ ႀကီးသံ ေျပာရမလားပဲ..။ Phka (ဖကာ) ဆိုတာကေတာ့ ခမာလို (flower) ပန္းကိုေခၚတာပါ။ အဲဒါကိုလဲ အသံထြက္ရင္ အေရွ႕က ‘ဖ’ သံေလးက ပီပီသသ ထြက္ရတာ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ႏႈတ္ခမ္းေလး ႏွစ္ခုကို ေလထြက္ရံုေလး ဖိပိတ္လိုက္ၿပီး အေနာက္က ‘ကာ’ ဆိုတဲ့ အသံကိုပဲ နည္းနည္းသံရွည္ေလးဆြဲၿပီး ထြက္ရတာ.. ေရွ႕အသံကို မ်ဳိခ်လိုက္တာမ်ဳိး.. ခမာေတြေျပာတာကို နားေထာင္ၾကည့္ရင္ ‘ကားရမ္ဒူးလ္’ လို႔ပဲ ၾကားရလိမ့္မယ္။

ရမ္ဒူးလ္ပန္းပြင့္ကေလးေတြ...

ခမာလူမ်ဳိးေတြ အထူးတလည္ တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးၾကတဲ့ ရမ္ဒူးလ္ ပန္းကေလးရဲ႕ scientific name က Sphaerocoryne affinis လို႔ေခၚပါတယ္။ ေနာက္တမ်ဳိးအေနနဲ႔ Mitrella mesnyi လို႔လဲ ေခၚၾက ေသးတယ္။ ဒီပန္းေလးေတြက ေဖေဖၚဝါရီေလာက္ဆို စပြင့္တတ္ၿပီး ခမာႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္ ဧၿပီလေလာက္အထိ လိႈင္လိႈင္ပြင့္ၾကပါတယ္။ ခမာလူမ်ဳိးေတြဟာ ရမ္ဒူးလ္ပန္းေလးေတြကို သိပ္တန္ဖိုးထားၾကတယ္။ သဘာဝအေလ်ာက္ အေလ့က်ေပါက္တဲ့ ရမ္ဒူးလ္ပင္ေတြကို ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံမွာ ေနရာအႏွ႔ံ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္တဲ့အျပင္ တမင္တကာကို အေလ့က်မဟုတ္ပဲ မိမိေနအိမ္ ၿခံထဲမွာ၊ လမ္းမတန္းေတြမွာ၊ ပန္းၿခံေတြထဲမွာ အစရွိသျဖင့္လည္း အျမတ္တႏိုး တန္ဖိုးထားၿပီး စိုက္ပ်ဳိးထားေလ့ ရွိတတ္ၾကတယ္။ 

ရမ္ဒူးလ္ပင္ကေလးပါ။

ရမ္ဒူးလ္ ပန္းပင္က သိပ္ႀကီးမားတဲ့ အပင္ႀကီးမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အပင္လတ္မ်ဳိးလို႔ ေျပာရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ အပင္အျမင့္က ၁၂ေပ ေလာက္ကေန အလြန္ဆံုး ၃၈ေပ ေလာက္နဲ႔ ပင္စည္လံုးပတ္က လူႀကီးလက္ေမာင္းလံုး သာသာေလာက္ ကေန အႀကီးဆံုးရွိမွ ၁၀လကၼ ကေန ၁၂လကၼ အခ်င္းေလာက္သာ ရွိတတ္ၾကတယ္။ ပံုမွန္ေတြ႔ေနက် အပင္ေတြကေတာ့ လူတစ္ရပ္သာသာ ေက်ာ္ရံုေလာက္ အေနေလးေတြ ကေန ၁၀ေပ ၁၂ေပ အျမင့္သာသာေလးေတြပဲ အေတြ႔ရမ်ားပါတယ္။ အန္းေကာဝပ္ ေက်ာင္းေတာ္ရွိရာ ေတာႀကီးထဲမွာေတာ့ အေတာ္အတန္ ႀကီးမားတဲ့ အပင္ႀကီးေတြ ရွိတာေပါ့။ ဒီအပင္က ဆယ့္ႏွစ္ရာသီပတ္လံုး စိမ္းလန္းေနတတ္တဲ့ အၿမဲစိမ္းသစ္ပင္ အမ်ဳိးအစားထဲမွာ ပါတယ္။ ရမ္ဒူးလ္ ပန္းကေလးေတြက ၾကက္ဥႏွစ္ေရာင္လို ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေရာင္မ်ဳိးရွိၿပီးေတာ့ ႀတိဂံပံု သံုးပြင့္ဆိုင္ေနတဲ့ ပြင့္ဖတ္ ပြင့္ခ်ပ္ ကေလးေတြက ခပ္ထူထူ မာေတာင့္ေတာင့္ေလးေတြပါ။ 

ပန္းကေလးရဲ႕ အနီးကပ္ပံု...

ရမ္ဒူးလ္ပန္းေလးေတြကို အထူးတလည္ တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ထူးျခားၿပီး စြဲမက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခ်ိဳအီ သင္းပ်ံ႕ ေမႊးျမလြန္းလွတဲ့  ရနံ႔ေၾကာင့္ပါပဲ..။ က်ပ္ျပားဝိုင္း သာသာေလာက္ေလး ရွိတဲ့ ပန္းပြင့္ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ကေလးေတြ ပြင့္ၾကပံုက သစ္ရြက္ကေလးေတြရဲ႕ ေအာက္ဖက္မွာ အကာအကြယ္ယူၿပီး ပြင့္လို႔ ပြင့္ေနမွန္းေတာင္  ေတာ္တန္ရံုနဲ႔ မသိႏိုင္ပဲ ရုတ္တရက္ ရွာေဖြမေတြ႔ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ပုန္းရွိဳးကြယ္ရွိဳးႏိုင္ သေလာက္ သူ႔ရဲ႕ ထူးျခားသင္းပ်ံ႕တဲ့ ရနံ႔ကေတာ့ သိမ္းဝွက္ထားဖို႔ ခက္လြန္းလွစြာပဲ ေတာ္ေတာ္ေလးေဝးတဲ့ အကြာအေဝးေလာက္ထိေအာင္ကို ပ်ံ႕လြင့္ႏိုင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ ပန္းေလး တစ္ပြင့္ေလာက္ ခူးလာၿပီး အိမ္ထဲ ယူလာရင္ေတာင္ တစ္အိမ္လံုး ဘယ္ေနရာကျဖစ္ျဖစ္ ထံုသင္း ေမႊးႀကိဳင္ ေနတတ္တာမ်ဳိး... ေပ၁၀၀ ပတ္လည္ေလာက္ ၿခံႀကီးထဲမွာ တစ္ပင္ေလာက္ စိုက္ထားလို႔ ပန္းပြင့္ေနၿပီဆိုရင္ တစ္ၿခံလံုး၊ တစ္အိမ္လံုး အျပင္ အနီးအနား ပတ္ဝန္းက်င္က အေတာ္လွမ္းတဲ့ အိမ္ေတြဆီထိေအာင္ တသင္းသင္းနဲ႔ ေမႊးျမေနတတ္တာမ်ဳိးပါ..။

အပင္ေပၚမွာပြင့္ေနတဲ့ ရမ္ဒူးလ္ကေလးေတြ...

ရမ္ဒူးလ္ေလးေတြက ညေမႊးပန္းတို႔ ဆိတ္ဖလူးပန္းတို႔လို ညေနခင္းနဲ႔ ညဖက္ေတြမွာ သူ႔အေမႊးန႔ံက ရန႔ံပိုၿပီးေမႊး ပိုၿပီးစူးရွသင္းပ်ံ႕လာတတ္တဲ့ သဘာဝလည္း ရွိတယ္။ ဒီပန္းရဲ႕အန႔ံက သနပ္ခါးန႔ံနဲ႔ နံသာန႔ံကို ေပါင္းထားသလိုမ်ဳိးပဲ။ တသင္းသင္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စူးရွ ခ်ဳိအီတဲ့ အန႔ံမ်ဳိး... အဲသလို ႀကိဳင္လႈိင္ၿပီး ထံုအီစူးရွေနေပမဲ့ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ သူ႔ေမႊးရန႔ံက တစ္မ်ဳိးထူးျခားလွစြာကို သင္းသင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ ရွိတဲ့ရန႔ံမ်ဳိးလည္း ေပါင္းစပ္ပါဝင္ေနျပန္တာမို႔ စြဲမက္စရာ ေကာင္းတဲ့ရန႔ံ အမ်ဳိးအစားထဲမွာ ပါတယ္။ ထံုထံုအီအီ ရနံ႔စူးစူးေတြကို မႀကိဳက္မႏွစ္သက္တတ္တဲ့ သူမ်ားအဖို႔ေတာ့ ရမ္ဒူးလ္ရဲ႕ အန႔ံဟာ ၾကာၾကာရွဴရင္ အေတာ္ေလး ေခါင္းမူးေစႏိုင္တဲ့ ရနံ႔မ်ဳိးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ခမာလူမ်ဳိးေတြကေတာ့ အဲဒီလို ထူးျခားတဲ့ ေမႊးရန႔ံမ်ဳိးကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာေၾကာင့္ပဲ  ဒီပန္းေလးေတြကို အျမတ္တႏိုးနဲ႔ အထူးတလည္ ဂုဏ္တင္ တန္ဖိုးထားၿပီး ခမာလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသား သေကၤတကို ေဖၚေဆာင္တဲ့ပန္းအျဖစ္ တရားဝင္ သတ္မွတ္ ထားခဲ့ၾကတာပါ။

ခမာတို႔ရဲ႕ရာဇဝင္မွာလည္း ဟိုးေရွးခမာလူမ်ဳိးမ်ား လက္ထက္မွာ ကတည္းက ရမ္ဒူးလ္ပန္းကေလးေတြကို အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ အလွကုန္ပစၥည္းတစ္မ်ဳိးျဖစ္တဲ့ (Fragrant Lip Wax) ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး အဆီကို ထုတ္လုပ္ရာမွာ အစဥ္တစိုက္ အသံုးျပဳေလ့ ရွိခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးတင္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ရမ္ဒူးလ္ရန႔ံနဲ႔ ေရေမႊးထုတ္လုပ္တာမ်ဳိးလည္း ရွိေနၿပီလို႔ သိရပါတယ္။ ရမ္ဒူးလ္ပန္းကေလးေတြရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ ေမႊးရန႔ံေၾကာင့္ ခမာ လူမ်ဳိးေတြဟာ ခမာအမ်ဳိးသမီးေလးေတြကို ရမ္ဒူးလ္ပန္းကေလးေတြနဲ႔ တင္စားတတ္ၾကပါတယ္။ ခမာမိန္းကေလးမ်ားအတြက္ မိဘမ်ားက နာမည္မွည့္ၾကတဲ့အခါမွာလည္း ရမ္ဒူးလ္ဆိုတဲ့ နာမည္ကို တန္ဖိုးထား မွည့္ေခၚၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ရမ္ဒူးလ္ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ ၿမိဳ႕ေတြ ရြာေတြ ေဒသေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံမွာ ရွိပါတယ္။ ရမ္ဒူးလ္ပန္းကေလးေတြအေၾကာင္း ေရးသားဖြဲ႔ဆိုထားၾကတဲ့ အႏုပညာ လက္ရာေတြ၊ စာ၊ ကဗ်ာ၊ သီခ်င္းေတြ၊ ျပဇာတ္ေတြလည္း ခမာ ရာဇဝင္မွာ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့သလို ခုထက္ထိတိုင္လည္း ေရးသား ဖြဲ႔ဆိုမႈေတြ ရွိေနဆဲပါပဲ။ 

ဘုရားဝင္းေရွ႕က ရမ္ဒူးလ္ပန္းေလးေတြေရာင္းေနတဲ့ ပန္းသည္မ်ား...

ရမ္ဒူးလ္ပန္းကေလးေတြကို ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ National Flower အျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္း ခံထားရတဲ့ အေၾကာင္းထဲမွာ ခမာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ လူေနမႈဘဝထဲမွာ ရမ္ဒူးလ္ပင္ရဲ႕ အေရးပါမႈေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ ရမ္ဒူးလ္ပန္းကေလးေတြ ပြင့္ခ်ိန္မွာ ပန္းကေလးေတြကို ခူးဆြတ္ၿပီး ဘုရားေက်ာင္းကန္နားေတြမွာ၊ ေစ်းထဲေတြမွာ၊ အျခား လူစည္ကားရာ ေနရာေတြမွာ ေရာင္းေလ့ရွိၾကတယ္။ ရမ္ဒူးလ္ပင္ရဲ႕ အသီးကလည္း စားလို႔ရတဲ့ အသီးမ်ဳိးမို႔ ရမ္ဒူးလ္သီးေလးေတြ ရင့္မွည့္ လာတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ခူးဆြတ္ၿပီး ေရာင္းခ်ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ရမ္ဒူးလ္သီးေလးေတြက စပ်စ္သီးလို အခိုင္အတြဲလိုက္ေလးေတြ သီးပါတယ္။ အသီးေလးေတြ မွည့္လာရင္ နီညိဳရင့္ေရာင္ကေန သေျပသီးလို အမည္းေရာင္မ်ဳိးျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ခူးဆြတ္ၿပီး စားႏိုင္ပါၿပီ။ 

ရမ္ဒူးလ္သီး အမွည့္ေလးေတြပါ။ တစ္ခါမွ စားမၾကည့္ဖူးလို႔ အရသာဘယ္လိုရွိသလဲေတာ့ မသိဘူး။

ဒါ့အျပင္ ရမ္ဒူးလ္ပင္ရဲ႕ အကိုင္းအခက္မ်ားကိုလည္း ေလာင္စာအျဖစ္ အသံုးျပဳၾကသလို ပင္စည္သားကိုလည္း အိမ္ေဆာက္ရာမွာ သံုးၾကပါတယ္။ ရမ္ဒူးလ္ပင္ရဲ႕ အေခါက္ကလည္း ေဆးဖက္ ဝင္တာ ေၾကာင့္မို႔ ဖ်ားတာနာတာမွာ ကုသဖို႔ သံုးၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ National Flower ေလးအေၾကာင္း ေလ့လာ သိရွိမိသမွ်ကို ျပန္ၿပီးေဖါက္သည္ခ်လိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။

အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။