ကေမာၻဒီးယားမွာ မအိမ္သူတို႔ လက္ရွိေနထိုင္တဲ့ ၿမိဳ့ကေလးကို ဆီအမ္ရိ(ပ္)
(Siem Reap) လို႔ေခၚပါတယ္။ ကမာၻေက်ာ္ အန္ေကာ၀ပ္ (Angkor Wat)
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တည္ရွိတဲ့ ၿမိဳ့ကေလးပါ။ ခမာလူမ်ဳိးေတြက ဆီအမ္ရိ(ပ္)
ၿမိဳ့ကေလးကို “အန္ေကာေခတ္ေဟာင္းသို႔ ၀င္ရာလမ္း” (Gateway to the
Angkor-era) လို႔ တင္စားေျပာဆိုေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕
အေနာက္ေျမာက္ဖက္ေဒသမွာ တည္ရွိတဲ့ ဆီအမ္ရိ(ပ္)နယ္ရဲ႕ ၿမိဳ့ေတာ္ျဖစ္
တဲ့ ဆီအမ္ရိ(ပ္)ၿမိဳ့ကေလးဟာ ပတ္ပတ္လည္ စပါးခင္း လယ္ကြင္းမ်ား
ၿခံရံလို႔ ၿမိဳ့လယ္ကေန ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေနတဲ့ ဆီအမ္ရိ(ပ္) ျမစ္ေၾကာင္း
တစ္ေလွ်ာက္မွာ တည္ရွိေနတဲ့ ၿမိဳ့ငယ္ေလးတစ္ခုပါ။ အေရွ႔န႔ဲအေနာက္
ခန္႔မွန္းေျခ ၄ ကီလိုမီတာကေန ၅ ကီလိုမီတာေလာက္ က်ယ္၀န္းၿပီး
ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ကေတာ့ ျမစ္ေၾကာင္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္ ၃ - ၄ ကီလိုမီတာ
ေလာက္သာရွည္လ်ားတဲ့ ၿမဳိ့ကြက္ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။
ၿမိဳ့ကေလးငယ္ေသာ္ျငားလည္း ၾကယ္ငါးပြင့္အဆင့္ရွိ ကမာၻေပၚက နာမည္ႀကီး
ဟိုတယ္ႀကီးမ်ား ပုဂၢလိကပိုင္ ဟိုတယ္ မိုတယ္ တည္းခိုခန္း စားေသာက္ဆိုင္
အမွတ္တရပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္မ်ား ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ားနဲ႔ အဲဒီလုပ္ငန္းနဲ႔
ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အျခားစီးပြားေရးနဲ႔ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ား
ကမာၻလွည့္ခရီးသြား ဧည့္သည္မ်ားနဲ႔ အၿမဲတမ္းလို စည္ကားေနတတ္တဲ့
ခ်စ္စရာ ၿမိဳ့ကေလးပါ။ ျပင္သစ္ကိုလိုနီႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့အတြက္ ၿမိဳ့တြင္းမွာ
အေနာက္တိုင္းဆန္တဲ့ ေခတ္ေဟာင္း ကိုလိုနီေခတ္ အေဆာက္အဦး လက္ရာ
မ်ားကိုလဲ ၿမိဳ့လယ္ဧရိယာအတြင္းမွာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ေခတ္ေဟာင္းတရုတ္ပံုစံ
အိမ္နဲ႔ဆိုင္ခန္းတြဲ အေဆာက္အဦးမ်ားလဲရွိသလို ျပည္တြင္းစစ္ၿပီးသြားတဲ့
ေနာက္ပိုင္း အခုေခတ္သစ္ရဲ႕ လက္ရာ ဒီဇိုင္းဆန္းဆန္း အေဆာက္အဦးမ်ားလဲ
ၿမိဳ့တြင္းမွာ တစ္ေန႔တစ္ျခား တိုးပြားလာေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိကက်တဲ့
စီးပြားေရးမွာ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြကရတဲ့ ၀င္ေငြမ်ားနဲ႔ ပံ့ပိုးေပးေနတဲ့
ဆီအမ္ရိ(ပ္) ၿမိဳ့ကေလးဟာ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ့ေတာ္ ဖႏြမ္ပင္
(Phnom Penh) ကေနဆိုရင္ ၃၁၅ ကီလိုမီတာခန္႔ ကြာေ၀းပါတယ္။
ၿမိဳ့ကေလးကို “အန္ေကာေခတ္ေဟာင္းသို႔ ၀င္ရာလမ္း” (Gateway to the
Angkor-era) လို႔ တင္စားေျပာဆိုေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕
အေနာက္ေျမာက္ဖက္ေဒသမွာ တည္ရွိတဲ့ ဆီအမ္ရိ(ပ္)နယ္ရဲ႕ ၿမိဳ့ေတာ္ျဖစ္
တဲ့ ဆီအမ္ရိ(ပ္)ၿမိဳ့ကေလးဟာ ပတ္ပတ္လည္ စပါးခင္း လယ္ကြင္းမ်ား
ၿခံရံလို႔ ၿမိဳ့လယ္ကေန ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေနတဲ့ ဆီအမ္ရိ(ပ္) ျမစ္ေၾကာင္း
တစ္ေလွ်ာက္မွာ တည္ရွိေနတဲ့ ၿမိဳ့ငယ္ေလးတစ္ခုပါ။ အေရွ႔န႔ဲအေနာက္
ခန္႔မွန္းေျခ ၄ ကီလိုမီတာကေန ၅ ကီလိုမီတာေလာက္ က်ယ္၀န္းၿပီး
ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ကေတာ့ ျမစ္ေၾကာင္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္ ၃ - ၄ ကီလိုမီတာ
ေလာက္သာရွည္လ်ားတဲ့ ၿမဳိ့ကြက္ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။
ၿမိဳ့ကေလးငယ္ေသာ္ျငားလည္း ၾကယ္ငါးပြင့္အဆင့္ရွိ ကမာၻေပၚက နာမည္ႀကီး
ဟိုတယ္ႀကီးမ်ား ပုဂၢလိကပိုင္ ဟိုတယ္ မိုတယ္ တည္းခိုခန္း စားေသာက္ဆိုင္
အမွတ္တရပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္မ်ား ခရီးသြားလုပ္ငန္းမ်ားနဲ႔ အဲဒီလုပ္ငန္းနဲ႔
ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အျခားစီးပြားေရးနဲ႔ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ား
ကမာၻလွည့္ခရီးသြား ဧည့္သည္မ်ားနဲ႔ အၿမဲတမ္းလို စည္ကားေနတတ္တဲ့
ခ်စ္စရာ ၿမိဳ့ကေလးပါ။ ျပင္သစ္ကိုလိုနီႏိုင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့အတြက္ ၿမိဳ့တြင္းမွာ
အေနာက္တိုင္းဆန္တဲ့ ေခတ္ေဟာင္း ကိုလိုနီေခတ္ အေဆာက္အဦး လက္ရာ
မ်ားကိုလဲ ၿမိဳ့လယ္ဧရိယာအတြင္းမွာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ေခတ္ေဟာင္းတရုတ္ပံုစံ
အိမ္နဲ႔ဆိုင္ခန္းတြဲ အေဆာက္အဦးမ်ားလဲရွိသလို ျပည္တြင္းစစ္ၿပီးသြားတဲ့
ေနာက္ပိုင္း အခုေခတ္သစ္ရဲ႕ လက္ရာ ဒီဇိုင္းဆန္းဆန္း အေဆာက္အဦးမ်ားလဲ
ၿမိဳ့တြင္းမွာ တစ္ေန႔တစ္ျခား တိုးပြားလာေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိကက်တဲ့
စီးပြားေရးမွာ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြကရတဲ့ ၀င္ေငြမ်ားနဲ႔ ပံ့ပိုးေပးေနတဲ့
ဆီအမ္ရိ(ပ္) ၿမိဳ့ကေလးဟာ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ၿမိဳ့ေတာ္ ဖႏြမ္ပင္
(Phnom Penh) ကေနဆိုရင္ ၃၁၅ ကီလိုမီတာခန္႔ ကြာေ၀းပါတယ္။
ဆီအမ္ရိ(ပ္)နဲ႔ ဖႏြမ္ပင္ကို ေလယာဥ္နဲ႔ဆိုရင္ နာရီ၀က္ ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္
ခရီးေလာက္ပါပဲ။ ကားလမ္းကေန သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပ်မ္းမွ် ၅နာရီနီးပါး
ေလာက္ေမာင္းရပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ခရီးစဥ္တစ္ခုကေတာ့ ေရေၾကာင္းလမ္း
ကေန ေမာ္ေတာ္ဘုတ္နဲ႔ ေန႔၀က္ခရီးေလာက္ စီးၿပီးသြားလို႔လဲ ရပါတယ္။
ကေန ေမာ္ေတာ္ဘုတ္နဲ႔ ေန႔၀က္ခရီးေလာက္ စီးၿပီးသြားလို႔လဲ ရပါတယ္။
အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာအႀကီးမားဆံုး ေရခ်ဳိအိုင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ တံုလီဆပ္ေရအိုင္ႀကီး
ကိုျဖတ္ၿပီး တံုလီဆပ္ျမစ္ေၾကာင္းကေနတစ္ဆင့္ ဖႏြမ္ပင္ၿမိဳ့ကို ခရီးသည္တင္
စပိဘုတ္ေတြ ေျပးဆြဲတာရွိပါတယ္။ ဘုတ္နဲ႔သြားမယ္ဆိုရင္ Wet Season လို႔
စပိဘုတ္ေတြ ေျပးဆြဲတာရွိပါတယ္။ ဘုတ္နဲ႔သြားမယ္ဆိုရင္ Wet Season လို႔
ေခၚတဲ့ July ကေန March လအတြင္း တံုလီဆပ္အိုင္ ေရျပည့္ေနခ်ိန္မွာသာ
သြားၾကတာမ်ားပါတယ္။ အဲဒီခရီးစဥ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသား ကမာၻလွည့္
ခရီးသြားမ်ားသာ အမ်ားဆံုး သြားေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ကားလမ္း
ခရီးကိုသာ အသံုးၿပဳၿပီး သြားလာၾကတာပဲ မ်ားပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာ ပိတ္ရက္ေတြမွာ ခရီးထြက္ျဖစ္တုန္း ဆီအမ္ရိ(ပ္) ကေန
ဖႏြမ္ပင္ ကားလမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္ ျမင္ရေတြ႔ရတဲ့ လမ္းေဘး၀ဲယာနဲ႔ ဟိုင္းေဝး
လမ္းမေပၚက ခမာျပည္ျမင္ကြင္းေတြကို ကားေပၚကေနၿပီး ဓါတ္ပံုေတြ အေတာ္
မ်ားမ်ား ရိုက္ယူျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရိုးရိုး အေပ်ာ္တန္း ဒစ္ဂ်စ္တယ္
ကင္မရာေလးနဲ႔ ရိုက္တာဆိုေတာ့ ကိုယ္က ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဓါတ္ပံုသမားလဲ
မဟုတ္တဲ့အျပင္ ကားသြားတဲ့အရွိန္နဲ႔ေရာ လက္မၿငိမ္တာေရာေပါင္းၿပီး
ပံုအေတာ္မ်ားမ်ားက သံုးမျဖစ္ေလာက္ေအာင္ ၀ါးတားတားေတြျဖစ္ေနပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႔ပံုေတြဆို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဘာပံုရိုက္ထားမိမွန္းေတာင္မသိေအာင္ပဲ။
အဲဒီ၀ါးတားတားပံုေတြထဲကပဲ နည္းနည္းပါးပါး ၾကည့္လို႔ရတဲ့ဓါတ္ပံုေလးေတြကို
ခမာျပည္ရဲ႕ ခရီးသြားျမင္ကြင္းေလးေတြအျဖစ္သည္းခံၿပီးၾကည့္ေပးၾကပါေနာ္။ း))
အခု ဒီပံုေလးေတြကေတာ့ ဆီအမ္ရိ(ပ္) ကေန ဖႏြမ္ပင္ကိုအသြား ဟိုင္းေ၀း
လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ ျမင္ရတဲ့ ရႈခင္းမ်ားပါပဲ။ လမ္းေဘးရႈခင္းေတြ ေက်းလက္
ျမင္ကြင္းေတြ ဟုိင္းေ၀းလမ္းေပၚမွာ သြားလာေနၾကတဲ့ ယာဥ္ေတြကို ေတြ႔ရာ
ျမင္ရာ အကုန္ရိုက္ထားတဲ့ အထဲက သိပ္မ၀ါးပဲ ၾကည့္လို႔ရတဲ့ ပံုေလးေတြကို
တင္ထားပါတယ္။
 |
| ျမန္မာျပည္ နယ္ဖက္ေတြမွာ ေဆာက္တတ္ၾကတဲ့ အိမ္ကေလးေတြနဲ႔တူတဲ့ ခမာေက်းလက္အိမ္ |
 |
| ဟိုင္းေ၀းလမ္းေပၚက ေထာ္လာဂ်ီ |
 |
| ဟိုင္းေ၀းလမ္းေဘးက ရြာတန္းရွည္ကေလး... ရြာတိုင္း နယ္တိုင္းလိုလို အိမ္ကေလးေတြက ၾကည့္လိုက္ရင္ ဆင္တူေလးေတြ ေဆာက္ထားတတ္ၾကတယ္... |
 | |
| တစ္နယ္နဲ႔ တစ္နယ္ကူးဖို႔ လမ္းေဘးမွာ ပစၥည္းတင္ ခရီးသည္ေစာင့္ လုပ္ေနၾကတဲ့ ခရီးသည္တင္ လိုင္းဆြဲတဲ့ကားေတြ |
 |
| ကားလမ္းနံေဘးက ရြာငယ္ေလးေတြမွာ ေတြ႔ရတတ္တဲ့ ေက်းလက္သဘာ၀ အိမ္ေလးေတြ |
 |
| ကားေပၚကျမင္ရတဲ့ ရႈေမွ်ာ္ခင္း |
 |
| ခမာရြာကေလးေတြက လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဆက္ေနတာမ်ားပါတယ္။ |
 |
| ဒီလိုျမင္ကြင္းေလးေတြက ခရီးသြားမွ ျမင္ရတာမ်ဳိးေလ... |
 |
| ဟိုင္းေ၀းလမ္းေပၚမွာ... |
 |
| ပစၥည္း တစ္ပံုတစ္ပင္တင္ၿပီး ေရွ႕ကေန သြားေနတဲ့ ဗင္ကား.. |
 |
| ျဖဴးျဖဴးေျဖာင့္ေျဖာင့္ အေ၀းေျပးလမ္းရဲ႕ ရႈခင္း |
 |
| လမ္းေဘးမွာ လယ္ကြင္းအေတာ္မ်ားမ်ား စပါးရိတ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါက စပါးေႁခြေလွ႔စက္ကို သယ္လာတဲ့ ေထာ္လာဂ်ီတစ္စင္း လမ္းေဘးခ်ရပ္ၿပီး စက္ဘီးနဲ႔ ရြာလည္ၿပီးမုန္႔လိုက္ေရာင္းတဲ့ အသည္ဆီက မုန္႔၀ယ္စားေနၾကတာ... |
 |
| ကေမာၻဒီးယားမွာ ႀကိမ္ထည္ပစၥည္းေတြလဲ အေတာ္အသံုးျပဳၾကပါတယ္။ ႀကိမ္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ သံုးဆင့္ ေလးဆင့္ ငါးဆင့္ အရြယ္မ်ဳိးစံု စင္ကေလးေတြကို ေထာ္လာဂ်ီေနာက္တြဲေပၚတင္ၿပီး နယ္တကာ ၿမိဳ႔တကာ လွည့္လည္ေရာင္းခ်တတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီႀကိမ္ထည္ပစၥည္းေတြ လိုက္ေရာင္းတဲ့ေထာ္လာဂ်ီေလးေတြကို ဟိုင္းေ၀းလမ္းေဘးမွာ တန္းစီရပ္ထားၾကတာ ေတြ႔လို႔ ရိုက္ထားတာပါ။ |
 |
| ဒီဟာလဲ ဟိုင္းေ၀းလမ္းမေပၚက လွ်ပ္တစ္ျပက္ ျမင္ကြင္းတစ္ခုပါပဲ။ ၀က္ကို အဲဒီလို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ သယ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္သမားက ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္မပါ ဘာမပါနဲ႔ ေရွ႕မၾကည့္ပဲ ဖုန္းကို ကလိေနတာ ၾကည့္ရတာ အေတာ္ အသည္းယားဖို႔ေကာင္းတယ္။ ဒီေလာက္ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ ခရီးသည္တင္ယာဥ္ေတြနဲ႔ တျခားယာဥ္မ်ဳိးစံု အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ဥဒဟို ျဖတ္သန္းသြားေနတဲ့ လမ္းေပၚမွာ အႏၲရာယ္ကိုမေၾကာက္ပဲ အဲဒီလိုလုပ္ႏိုင္ၾကတာကိုလဲ တကယ္အံ့ၾသတယ္။ ၿမိဳ႔ထဲမွာကေတာ့ ခပ္ေျဖးေျဖးပဲေမာင္းၾကတာဆိုေတာ့ ဆိုင္ကယ္တို႔ စက္ဘီးတို႔ကို လက္တစ္ဖက္လႊတ္စီးၿပီး ဖုန္းကိုပဲ မဲလုပ္ေနၾကတာ ခဏခဏေတြ႔ေနရတာ .. ၿမိဳ႔လည္ေကာင္မွာေတာ့ အဲဒီလိုျမင္ကြင္းေတြက ရိုးေနၿပီ။ |
 |
| ကုန္ကားရယ္ ဗင္ကားရယ္ အၿပိဳင္အဆိုင္... |
 |
| စက္ဘီးအသစ္ေလး၀ယ္ၿပီး တုတ္တုတ္နဲ႔ ရြာကို သယ္လာတယ္ထင္ရဲ႕ ... |
 |
| ေကာင္းကင္ျပာျပာ ေအာက္က စိမ္းစိမ္းစိုစို လယ္ကြင္းေတြ... မ်က္ေစ့တစ္ဆံုးမွာ ေတာင္ျပာတန္းက အနားသတ္... |
 |
| ထန္းေတာစုစုေလးေတြကေတာ့ ၾကည့္ေလရာမွာ... ခမာလူမ်ဳိးေတြက ထန္းပင္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသား အေမြအႏွစ္ပါတဲ့ ... (National Heritage) ဆိုၿပီး အရမ္းဂုဏ္ယူၾကပါတယ္။ ထန္းသားနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ဇြန္း ေယာင္းမ ေရေႏြးၾကမ္းအိုး ငရုတ္ဆံု ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ အသံုးအေဆာင္ေတြလဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါတယ္။ လက္ရာအရမ္းေကာင္းၿပီး ေခ်ာေနတာ ျမင္တာနဲ႔ လိုခ်င္စရာပါ။ အရမ္းလက္ရာေျမာက္တဲ့အျပင္ အပူအေအး ႀကိဳက္တာထည့္သံုးလို႔ရသလို အသံုးလဲခံပါတယ္။ |
 | |
| လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စပါးရိတ္သိမ္းခ်ိန္မို႔လို႔ စပါးရိတ္ေန ေႁခြေနၾကတာေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ေကာက္ရိုးေတြလဲ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ သယ္ေနၾကတာ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႔လယ္ေတြကေတာ့ ခုမွစစိုက္တဲ့ပံုနဲ႔ စိမ္းစိမ္းစိုစိုေတြလဲ ေတြ႔ရတယ္။ |
 |
| ဒါကေတာ့ ရိတ္သိမ္းၿပီးခါစ လယ္ကြင္းေတြ... ရိုးျပတ္ေတြ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔... |
 |
| ဒါကေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္းနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အ၀င္၀ မုခ္ဦး... ခမာျပည္မွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းေတြက အက်ယ္ႀကီးေတြ.. အဲဒီ၀င္းထဲမွာမွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရယ္ ကေလးေတြ စာသင္ေက်ာင္းရယ္ သုသာန္ရယ္ အတူတူ ေဆာက္ထားတတ္ၾကတယ္။ သုသာန္က သီးသန္႔ထားတာမ်ဳိး သိပ္မေတြ႔ရဘူး။ အၿမဲတမ္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ တြဲလ်က္ထားတတ္ၾကတယ္။ ဘုန္ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရွိရင္ သခၤ်ဳိင္းလဲတြဲလ်က္ရွိတာမို႔ သခၤ်ဳိင္းက ၿမိဳ႔လယ္ေကာင္မွာ ျဖစ္ခ်င္လဲျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ သုသာန္နဲ႔ကပ္လ်က္မွာ လူေနရပ္ကြက္ေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ သုသာန္ ေဘးကပ္ၿပီးေတာ့လဲ ေဟာ္တယ္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ရွိခ်င္ရွိေနတာပါ။ ခမာလူမ်ဳိးေတြက အဲဒါကိုေတာ့ အယူသည္းတာမ်ဳိး မရွိၾကဘူး။ သခၤ်ဳိင္းနားကပ္ေနတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္လဲ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး ေရာင္းရတာပဲ။ သခၤ်ဳိင္းဂူေတြနား ကပ္ရက္ အုတ္တံတိုင္းေလး တစ္ခုျခားၿပီး တိုက္ေဆာက္ေနခ်င္လဲ ေနတာပဲ။ ခိုက္တာတို႔ ဘာတို႔ အယူရွိၾကပံု မေပၚဘူး။ |
 |
| လမ္းေဘးက ထင္းပံုေတြရယ္ သယ္မယ့္ကုန္တင္ကားရယ္... လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အဲဒီလို ထင္းပံုေတြကိုလဲ လမ္းေဘးမွာ ဟိုနားတစ္ပံု ဒီနားတစ္ပံု ပံုထားတာေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ |
 |
| ဒါကေတာ့ ဟိုင္းေ၀းလမ္းေပၚမွာ အထဲမွာလဲ အျပည့္အသိပ္ ေဘးႏွစ္ဘက္ ေနာက္ၿမီးနဲ႔ ေခါင္မိုးေပၚမွာပါမက်န္ ပစၥည္းေတြ အျပည့္တင္လာတဲ့ တုပ္တုပ္ကို အေနာက္ကေနေတြ႔လို႔ လွမ္းရိုက္ထားတာ... |
 |
| ေကာက္ရိုးပံုသယ္လာတာမ်ား ၾကည့္ၾကပါအံုး။ ေရွ႕ကသြားေနတဲ့ အဲကြန္းဘတ္စ္ အျမင့္နဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ ေကာက္ရိုးပံုေပၚမွာ လူ ၅ေယာက္လဲပါေသးတယ္။ ေရွ႕က ဆိုင္ကယ္ေမာင္းသူကတစ္ေယာက္... |
 |
| ဖႏြမ္ပင္သြားတိုင္းမွာ ခရီးတစ္ေထာက္နားတဲ့ ေနရာကေန ျပန္ထြက္ရင္ ဒီတံတားေလးကို အၿမဲတမ္းျဖတ္ရပါတယ္။ အဲဒီတံတားေလးကို ျဖတ္တိုင္းလဲ စိတ္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္က ပဲခူးၿမိဳ႔ အ၀င္ကတံတားေလးကို အၿမဲတမ္း သတိရၿပီး မ်က္ေစ့ထဲ သြားသြားျမင္မိတယ္။ |
 |
| ဖႏြမ္ပင္ မေရာက္ခင္ လမ္းမွာ အုတ္နီခဲ ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရံုေတြ တန္းစီၿပီးရွိပါတယ္။ |
 |
| အုတ္နီခဲလုပ္မဲ့ ေျမႀကီးေတြကို စက္ရံုေရွ႕ ေတြမွာ ဒီလိုပဲ ပံုထားတတ္ၾကတယ္။ |
 |
| ေျမႀကီးပံုေရွ႕က ပလတ္စတစ္အုပ္ထားတဲ့ အတန္းေတြက အုတ္နီခဲေတြ ပံုသြင္းထားတာပါ။ |
 |
| လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း က်ဳိးပဲ့သြားတဲ့ အုတ္နီခဲ အက်ဳိးအေၾက ပံုေတြရယ္...အုတ္နီခဲဖုတ္ဖို႔ ထင္းပံုရယ္... |
 |
| ဒီမွာလဲ ပံုသြင္းထားတာ အမ်ားႀကီးပဲ... ၿပီးမွ စက္ရံုထဲမွာ ထင္းမီးနဲ႔ ဖုတ္ၾကတယ္။ |
 |
| ဒီစက္ရံုကေတာ့ ေခါင္းတိုင္က မီးခိုးတစ္လူလူနဲ႔ အုတ္ခဲဖုတ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ ... |
 |
| ဒါလဲ နယ္ၿမိဳ႔ေလးတစ္ခုက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း အ၀င္၀ မုခ္ဦးတစ္ခုပါ။ |
 |
| ဒါကေတာ့ စီးသြားတဲ့ Bus ရဲ႕ အတြင္းပိုင္းျမင္ကြင္း.. |
 |
| ဖႏြမ္ပင္ၿမိဳ့ကို အ၀င္ မဲေခါင္ျမစ္ျဖတ္တံတားေပၚကေန လွမ္းျမင္ရတဲ့ မဲေခါင္ျမစ္ႀကီးရဲ႕ ရႈခင္း |
 |
| ကဲ.. ဖႏြမ္ပင္က Bus Station ကို ၀င္ၿပီမို႔ ခရီးစဥ္ၿပီးဆံုးပါၿပီ။ း) |
အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။
14 comments:
ဓာတ္ပံုေတြ ၾကည့္ရတာေတာ့ ျမန္မာျပည္ အတိုင္းဘဲေနာ္ အစ္မ... ခုလုိ ျပန္မွ်ေဝေပးလုိ ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္မ...
ညီရဲေျပာသလိုပဲ.....ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္သြားသလား
မွတ္ရ....။ဆီရမ္ရိၿမိဳ႕ရဲ႕တျခားအေၾကာင္းေလးေတြပါ
ေမႊေႏွာက္သြားတယ္အစ္မ....၅ရက္ေန႕ကၽြန္ေတာ္လာ
မွာမို႕လို႕ နဲနဲပါးပါးႀကိဳၾကည့္ထားတာ....:)))
ဆိုင္ကယ္ေပၚ ၀က္ကို ကန္႔လန္႔တင္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ဖုန္းကလိေနတာမ်ား ၾကည့္ရတာ ၾကက္သီးထပါဘိေတာ့တယ္ မအိမ္သူေရ...
ေကာက္ရိုးတင္သြားတဲ့ ကားလား၊ ဆိုင္ကယ္လား အေပၚမွာ ထိုင္လိုက္သြားၾကတဲ့ ေမာင္မင္းႀကီးသား ၅ ေယာက္ကို အဲဒီလို မလိုက္ခင္ ဘီယာမ်ား အမူးတိုက္လႊတ္လိုက္လို႔ အဲဒီေလာက္ သတၱိေကာင္းေနၾကသလား ေတြးမိပါရဲ႕ဗ်ာ...
ပံုေတြကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ ခမာျပည္က ျမန္မာျပည္နဲ႔တူလိုက္တာလို႔လည္း စဥ္းစားမိပါရဲ႕...
တကူးတက တင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ မအိမ္သူေရ...
ဗဟုသုတရတယ္.. မအိမ္သူေရ... စီရမ္ရိပ္ ကို အခြင့္ရွီရင္ အလည္လာခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ.... လမ္းေလးရႈခင္းေတြကို တေမွ်ာ္ၾကီးေငးၾကည့္သြားတယ္.. း)))
ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္
ညီမ ေရ ျမန္မာျပည္ ထက္ေတာင္ ဆိုးတယ္ ထင္ရတယ္ေနာ္ ဒီမွာဆိုရင္ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ဖမ္းေလာက္တယ္
ညီမ အန္ကာဝပ္ ဘုရားေက်ာင္း အေၾကာင္းေသခ်ာေရးေပးပါအုန္း
ခင္မင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး
ဗဟုသုတရေစတဲ႔ ပုိ႔စ္အတြက္ေက်းဇူးးအမ်ားႀကီးတင္မိပါရဲ႕ဗ်ာ
အန္ေကာဝပ္သမုိင္းေၾကာင္းေလးလည္းေရးပါအုံးေနာ္
ကၽြန္ေတာ္အရမ္းေရာက္ဖူးခ်င္ၿပီး သိခ်င္လို႔ း)း)
အခ်ိန္လည္းအားပါေစ
စံုေနေအာင္ရိုက္ျပထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြက စိတ္၀င္စားစရာ ဗဟုသုတရစရာပါ အမအိမ္သူ ေက်းဇူးပါ..။ ျမန္မာျပည္နဲ႔ေတာ့ ခပ္ဆင္ဆင္ေနာ္...။
ရႈခင္းေတြက ျမန္မာျပည္ရဲ႕ နယ္ျမိဳ႕ေလးေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ဆင္တာပဲ။ ထန္းပင္ေတြနဲ႔ အိမ္အနီေလးပံုၾကည့္ရင္း ေကာ့မႉးဘက္ သြားတုန္းက ျမင္ကြင္းမ်ဳိးလို႔ စိတ္ထဲ သတိရမိေသးတယ္။
ကေမ႓ာဒီးယား အေၾကာင္းကို စိတ္ဝင္စားတယ္..၊ သူတို႔ရဲ႕ လူေနမႈပံုစံ၊ ေန႔စဥ္ဘဝ၊ အစားအစာ စသျဖင့္..၊ ဒီပို႔စ္ မွာေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြက ဟိုင္းေဝးလမ္းတေလွ်ာက္ ေခၚသြားခဲ့တယ္၊ တျခားလူေတြ ေျပာသြားသလိုပါပဲ..၊ အညႊန္းစာေတြသာ တပ္မထားရင္ ျမန္မာျပည္လို႔ ထင္မိမွာ ေသခ်ာတယ္ဗ်၊ အိမ္ေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေတြတင္ မကဘူး၊ ျမစ္ကူးတံတား ပံုစံကပါ တူေနေတာ့ တာကိုး...၊ မအိမ္သူ အတြက္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ အလြမ္းေျပပဲ ျဖစ္မလား၊ ပိုၿပီးပဲ လြမ္းရမလား မသိဘူးေနာ္..၊ း)
ၿမန္မာၿပည္နဲ ့ အေတာ္တူတာပဲ..ခမာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရိွတယ္..သူတို ့ကို ကူညီတာ ေက်းဇူးတင္လို ့ ဆိုၿပီး ခမာၿပည္က လက္ေဆာင္ ကီးခ်ိန္း တခု ေရႊးရေသးတယ္..ကီးခ်ိန္းေတြက အန္ေကာဝတ္ရယ္၊ မ်က္ႏွာေလးဖက္ရိွတဲ့ အေဆာက္အဦး ေနေရာင္ထိုးရင္ ေရာင္စဥ္ၿဖာတယ္ ေၿပာတဲ့ ဘဝကို အေဆာက္အဦးရယ္၊ ၿပင္သစ္ဆီက လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ ဂိတ္မုခ္ဦးရယ္..အဲဒီအေၾကာင္း ၾကံ ုရင္ ေရးေပးပါဦး အမ...
(Siem Reap) အလြမ္းေျဖ လာၾကည့္ပါတယ္အစ္မေရ
ေနမေကာင္းတာနဲ႔ မအားတာနဲ႔ အေရာက္ေနာက္က်သြားတယ္ :)
ရႈ႔ခင္းေလးေတြလွတယ္ေနာ္
ပံုေလးေတြေၾကာင့္ ၿမန္မာကိုေတာင္လြမ္းသြားတယ္မမေရ... ေတာ္ေတာ္ဆင္တယ္ေနာ္...
ျမန္မာ ထိုင္း လာအို ကေမၻာဒီးယား ေက်းလက္ရႈခင္းေလးေတြက ဆင္တူယိုးမွားေလးေတြပါပဲ။ က်ေနာ္ အန္ေကာဝပ္ကို သြားလည္ဖို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္။ Bangkok - Poipet ကိုေတာ့ သြားဘူးပါတယ္။ Poipet ကေန Siem Reap ကို free shuttle bus ရွိတယ္လို႔ အဲဒီက ဆိုင္ကယ္သမားေလးက ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း free shuttle bus terminal လုိ႔ေရးထားတဲ့ ဂိတ္နဲ႔ ဘတ္စ္ကားေတြကို ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ Siem Reap ကေန အန္ေကာဝပ္ကို ဘယ္လိုဆက္သြားရမယ္၊ တည္းခိုရမယ့္ ေနရာေတြ၊ စားေသာက္စရာ လည္ပတ္စရာ ေနရာေလးေတြ အေၾကာင္း၊ ေစ်းႏႈံးေလးေတြအေၾကာင္း ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေလာက္ တင္ေပးပါလား ခင္ဗ်ာ။ ေက်းဇူးတင္လ်က္...
Post a Comment