ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာကို အရင္တုန္းကတည္းကသိေပမဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေဒး ရွိမွန္းကိုေတာ့ မသိခဲ့ပါဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ေဒးရဲ႕ လိုဂိုေလးကို စၿပီးေတြ႔ဖူးတာ မႏွစ္က ၂၀၁၀ ဘေလာ့ဂ္ေဒး တုန္းကမွပါ။
ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ မႏၱေလးက အိုင္တီသမားသူငယ္ခ်င္း ဓါတ္ပံုဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ေယာက္က ၂၀၁၀ ဘေလာ့ဂ္ေဒးရဲ႕ လိုဂိုပံုေလးကို ေ၀ါလ္ဖိုတိုအေနနဲ႔ တင္ထားတာကို စၿပီးေတြ႔ဖူးခဲ့တာေပါ့။ ဘေလာ့ဂ္စာလံုးေပါင္းကို ‘3108’ ဆိုတာေလးနဲ႔ ေရးထားတာကို အရမ္းသေဘာက်မိသြားလို႔ မွတ္မွတ္သားသား ျဖစ္သြားခဲ့တယ္လို႔ဆိုရမယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ၾသဂုတ္ ၃၁ ဟာ ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွန္း စသိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တလက္စတည္း သိရတာက ကမာၻတ၀ွမ္းမွာ ဘေလာ့ဂ္ေဒးစတင္ခဲ့တာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ကတည္းကျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၀ ဘေလာ့ဂ္ေဒးဟာ ၅ႀကိမ္ေျမာက္ရွိသြားၿပီဆိုတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ျမန္မာျပည္ ေရႊမႏၱေလးက ဘေလာ့ဂါမ်ားဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွာကတည္းက တေပ်ာ္တပါး ခမ္းနားစြာ က်င္းပခဲ့ၾကတာကိုပါ သိခဲ့ရပါတယ္။ (မႏၱေလးမွာ ဘေလာ့ဂ္ေဒး က်င္းပခဲ့တဲ့ သတင္းမွတ္တမ္းကို ဒီမွာ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။) အဲဒီေတာ့ အခုၾသဂုတ္ ၃၁ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ ဘေလာ့ဂ္ေဒးဟာ ၆ႀကိမ္ေျမာက္ရွိသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ မႏၱေလးက အိုင္တီသမားသူငယ္ခ်င္း ဓါတ္ပံုဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ေယာက္က ၂၀၁၀ ဘေလာ့ဂ္ေဒးရဲ႕ လိုဂိုပံုေလးကို ေ၀ါလ္ဖိုတိုအေနနဲ႔ တင္ထားတာကို စၿပီးေတြ႔ဖူးခဲ့တာေပါ့။ ဘေလာ့ဂ္စာလံုးေပါင္းကို ‘3108’ ဆိုတာေလးနဲ႔ ေရးထားတာကို အရမ္းသေဘာက်မိသြားလို႔ မွတ္မွတ္သားသား ျဖစ္သြားခဲ့တယ္လို႔ဆိုရမယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ၾသဂုတ္ ၃၁ ဟာ ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွန္း စသိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တလက္စတည္း သိရတာက ကမာၻတ၀ွမ္းမွာ ဘေလာ့ဂ္ေဒးစတင္ခဲ့တာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ကတည္းကျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၀ ဘေလာ့ဂ္ေဒးဟာ ၅ႀကိမ္ေျမာက္ရွိသြားၿပီဆိုတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ျမန္မာျပည္ ေရႊမႏၱေလးက ဘေလာ့ဂါမ်ားဟာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွာကတည္းက တေပ်ာ္တပါး ခမ္းနားစြာ က်င္းပခဲ့ၾကတာကိုပါ သိခဲ့ရပါတယ္။ (မႏၱေလးမွာ ဘေလာ့ဂ္ေဒး က်င္းပခဲ့တဲ့ သတင္းမွတ္တမ္းကို ဒီမွာ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။) အဲဒီေတာ့ အခုၾသဂုတ္ ၃၁ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ ဘေလာ့ဂ္ေဒးဟာ ၆ႀကိမ္ေျမာက္ရွိသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲ.. ဒီႏွစ္မွာေတာ့ အေၾကာင္းေတြတိုက္ဆိုင္ၿပီး မအိမ္သူ တစ္ေယာက္ ဘေလာ့ဂ္ရြာထဲေရာက္ အိမ္တလံုးေဆာက္ၿပီး အေျခခ်ျဖစ္သြားခဲ့လို႔ ဘေလာ့ဂ္ရြာသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ ဆိုေတာ့ ရြာထဲက သာေရး နာေရး ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားမွာ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲရေတာ့မယ္ေပါ့။ ညီမငယ္ႏွစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ရိုစ့္ နဲ႔ အိန္ဂ်ယ္လိႈင္ တို႔ကလည္း ဘေလာ့ဂ္ေဒး ပြဲေတာ္အတြက္ ေမတၱာလက္မွတ္ကို အထူးတလည္ တဂ္ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးလာၾကတဲ့အတြက္ မအိမ္သူလည္း ပြဲတက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ရပါေတာ့တယ္။ (အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ဳိးေၾကာင့္ မအားတာနဲ႔ ပြဲကိုေနာက္က်မွေရာက္တာေတာ့ စိတ္မရွိၾကပါနဲ႔… :D)
အမွန္ဆိုရရင္ေတာ့ မအိမ္သူ ဘေလာ့ဂ္ရြာထဲမွာ အိမ္မေဆာက္ခင္ကတည္းက ရြာအနီးအနားမွာေနၿပီး ဘေလာ့ဂ္ရြာတစ္ခြင္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ၿပဲၿပဲစင္ေအာင္ ရြာရိုးကိုးေပါက္ေလွ်ာက္ကာ တအိမ္၀င္ တအိမ္ထြက္ ေလ့လာ ဖတ္ရႈ မွတ္သားရင္း ရြာထဲမွာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေလး လမ္းသလားေနခဲ့တဲ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ၂ႏွစ္နီးပါးေလာက္ ရွိေနခဲ့ဖူးပါတယ္။ တစ္ရြာလံုးက လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ႀကီးကို ရင္းႏွီးခင္မင္ အကၽြမ္းတ၀င္နဲ႔ အားလံုးကိုသိေနခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ထဲက တရင္းတႏွီး ခင္မင္ေနတာကိုေတာ့ ကာယကံရွင္မ်ားက မသိႏိုင္ၾကပါဘူး။ အဲဒါက ဥပမာေျပာရရင္ ကိုယ္ႏွစ္သက္အားေပးတဲ့ နာမည္ႀကီး မင္းသမီး မင္းသားကို သိကၽြမ္း မိတ္ဆက္ စကားေျပာဖို႔ မႀကိဳးစားပဲ အေ၀းကေန တိတ္တဆိတ္ အားေပးေနတဲ့ ပရိသတ္တစ္ေယာက္ အျဖစ္မ်ဳိးပါပဲ။
ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ေတြကို စၿပီးဖတ္ရႈျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့
၂၀၀၉ ႏွစ္၀က္ လြန္ၿပီးေလာက္က်မွပါ။ ဒီ့အရင္ကေတာ့ ကေလးငယ္ေသးလို႔ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တာရယ္ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္တဖက္နဲ႔ မအားတာရယ္ ေနာက္ အိမ္မွာကလည္း လစဥ္မဟုတ္ေပမယ့္ သံုးေလးလျခား ဆိုသလို မေဟသီ ေရႊအျမဳေတနဲ႔ လိုက္ဖ္စတိုင္လ္ မဂၢဇင္း စာအုပ္ေတြကို ဆက္တိုက္ ဖတ္ခြင့္ရေနခဲ့တာရယ္ေၾကာင့္ ဖတ္စရာစာကို အင္တာနက္မွာ အထူးတလည္ မရွာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အဓိကက်တဲ့ ေနာက္တခုကေတာ့ မအိမ္သူ စိတ္အစြဲေပါ့ေလ စာဖတ္တယ္ဆိုရင္ ကြန္ပ်ဴတာစကရင္မွာ ဖတ္ရတာကို အားမရျဖစ္မိတာပါ။ Soft Copy ထက္ကို စာအုပ္ကိုင္ၿပီးဖတ္ရတာမွ ပိုၿပီးအားရပါးရရွိသလို ထင္မိတာေၾကာင့္ စာအုပ္အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြကိုပဲ ရွာၿပီးရႏိုင္သေလာက္ ဖတ္ေနျဖစ္ခဲ့တာနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြဘက္ကို ေျခဦးမလွည့္မိခဲ့ဘူး။ အင္တာနက္မွာေတာ့ ဧရာ၀တီ မဇၩိမ မိုးမခ စတဲ့
သတင္း၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြေလာက္နဲ႔ ပလန္းနက္၊ ျမန္မာပီးပဲလ္မဂၢဇင္း၊ ျမန္မာက်ဴးပစ္ တို႔ေလာက္ကိုသာ တခါတေလ ႀကံဳတဲ့အခါေလာက္ ေရာက္ျဖစ္ၿပီး အနည္းအက်ဥ္း ဖတ္ျဖစ္တာရယ္ ေနာက္ ေရႊစကားအီးဘြတ္ခ္ ကေန ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္ေလးေတြ ေဒါင္းၿပီးဖတ္တာမ်ိဳးရယ္ေလာက္ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ေလာက္မွာေတာ့ မဂၢဇင္းေတြ အသစ္ထပ္မရႏိုင္ေတာ့ဘဲ တျခားဖတ္စရာ စာအုပ္ေတြလည္း ကုန္သေလာက္ျဖစ္လာေတာ့ စာဖတ္ရမွ ေနသာထိုင္သာရွိတဲ့ မအိမ္သူလည္း စာငတ္စျပဳလာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့မွပဲ စာမဖတ္ရမေနႏိုင္တဲ့ ေရာဂါနဲ႔ အင္တာနက္ကို စေမႊျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို စဖတ္ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ။
ပထမဦးဆံုး စဖတ္ျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ႏွစ္ခုက ေကာင္းကင္ျပာ နဲ႔ ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘေလာ့ဂ္ေတြပါ။ ႏိုင္းႏိုင္းစေနရဲ႕ စာေတြကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ မဖတ္ခင္ကတည္းက Forward Mail ေတြကေန အျမဲတမ္းဖတ္ေနခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ရွာေဖြဖတ္ရႈမိတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ကေတာ့ ကိုေအာင္ရဲ႕ ပ်ဴႏိုင္ငံ ပါပဲ။ အဲဒီလုိ စဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ကတည္းက ပ်ဴႏိုင္ငံဘေလာ့ဂ္ကို ပို႔စ္အသစ္တင္တိုင္း သြားသြားဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာ ဒီကေန႔အထိေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခား တစ္ႀကိမ္ကလြဲလို႔ တစ္ခါမွ ကြန္မန္႔မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ကြန္မန္႔ေရးျဖစ္သြားရတဲ့ အေၾကာင္းကလဲ ပို႔စ္အသစ္တင္တာေတြ႔လို႔
ဘေလာ့ဂ္ကို၀င္လိုက္ရင္ ပို႔စ္မွာေရးထားသမွ် ဘာစာမွဖတ္လို႔မရပဲ အီဂ်စ္က ပိရမစ္ေတြထဲမွာ ေတြ႔ရတတ္တဲ့ ေရွးေဟာင္း အရုပ္စာေတြလိုသာေပၚေနၿပီး
ကြန္မန္႔ကို ၀င္လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေရးလို႔လဲရသလို ကြန္မန္႔အားလံုးကိုလည္း ဖတ္လို႔ရေနတာနဲ႔ အဲဒီလိုျဖစ္ေနေၾကာင္းကို ကြန္မန္႔မွာ ေရးထားခဲ့မိတာပါ။ ကိုေအာင္ကလဲ အဲဒီလိုေရးခဲ့တဲ့ ကြန္မန္႔ကို သူ႔ဖက္ကျဖစ္တာမဟုတ္ေၾကာင္းနဲ႔ မအိမ္သူရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာ တခုခုျဖစ္ေနလို႔ ျဖစ္တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လို႔ ကြန္မန္႔ျပန္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တျခားဘေလာ့ေတြကို၀င္သမွ် ဘာမွမျဖစ္ပဲ ပ်ဴႏိုင္ငံဘေလာ့ဂ္ တစ္ခုတည္းကို ၀င္မွျဖစ္တာမို႔ တကယ့္ကို မွတ္မွတ္ရရပါပဲ။ (သရဲအေၾကာင္း သြားဖတ္လို႔ အင္တာနက္က သရဲေျခာက္လိုက္တာေနမွာ.. း P) ေနာက္၂ရက္ေလာက္ေနေတာ့ သူ႔အလိုလို ျပန္ေကာင္းသြားၿပီး ပို႔စ္ေတြအားလံုးကို ျပန္ဖတ္လို႔ရသြားပါတယ္။ း)
အဲဒီေနာက္မွာ ပ်ဴႏိုင္ငံရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္လင့္ေတြကတဆင့္ ထပ္ေရာက္သြားၿပီး အျမဲတမ္းအားေပး ဖတ္ရႈျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကေတာ့ အေတာ္ေလးစံုပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုဒ္ေတြ အပါအ၀င္ အျခားေသာ ဘေလာ့ဂ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အဲဒီမွာလဲ မွတ္မွတ္ရရ ပထမဦးဆံုး လင့္ကေန ေရာက္သြားျဖစ္တဲ့ဘေလာ့ဂ္က ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ကိုႀကီးေက်ာက္ရဲ႕ ေရႊရတုမွတ္တမ္း ဘေလာ့ဂ္ပါ။ ေရႊရတုမွတ္တမ္းက အဲဒီတုန္းက ဘေလာ့ဂ္အသစ္ျဖစ္ၿပီး စေရးတာ ရက္ပိုင္းပဲရွိေသးတဲ့ ဘေလာ့တစ္ခုေပါ့။ မွတ္မိသေလာက္ စဖတ္ျဖစ္တဲ့ပို႔စ္က နယ္ဖက္မွာ ဖီးလ္ဆင္းေတာ့ ညဘက္ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚက မွင္စာေလးလားမသိဘူး ဆင္းလာၿပီး ေႏွာင့္ယွက္တဲ့အေၾကာင္းကို ေရးထားတာ။
ေနာက္ထပ္ေတြ႔တဲ့ဘေလာ့ဂ္ကေတာ့ ေရႊေသာ့ပံုေလးနဲ႔ ကိုေဇာ္ ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ပါပဲ။ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ကို စ၀င္ၿပီး ဖတ္မိတဲ့အခ်ိန္မွာ စာေရးသားပံုက သူလိုကိုယ္လိုမဟုတ္ပဲ နဲနဲထူးျခားတာကို သတိထားမိသလို ဒီစာေရးတဲ့သူက သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ အျမင္ ရႈေထာင့္မ်ဳိးေတြကေန ေတာ္ေတာ္ ျမင္တတ္ ေတြးတတ္ၿပီး စာေတြလည္း အေတာ္ေရးႏိုင္ပါလား ဆိုတာလဲေတြးမိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကမ်ား တရက္ကို ပို႔စ္ ၂ပုဒ္ ၃ပုဒ္တင္တာ ဖတ္တဲ့လူေတာင္ မွီေအာင္ မနည္းႀကီးကို လိုက္ဖတ္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပို႔စ္ေတြကလည္း အရွည္ႀကီးေတြ ျဖစ္တဲ့အျပင္ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း အေတာ့္ကိုစံုလင္ပါတယ္။ သူ႔ဆိုက္မွာ ပို႔စ္တပုဒ္ဆို ဆိုသေလာက္ အားပါးတရဖတ္ရတဲ့အျပင္ ဖတ္ၿပီးသြားရင္လည္း ၿပီးၿပီးေရာမဟုတ္ပဲ ေခါင္းထဲမွာေတြးစရာ တခုခုပါ က်န္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုဖတ္ရင္းကေန ကိုေဇာ္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္က လင့္ေတြလည္း အေတာ္စံုေတာ့ အလိုလိုေနရင္း အျခားဘေလာ့ဂ္ေတြ အားလံုးကို သြားဖတ္ဖို႔ ဟုမ္းေပ့ဂ်္လို ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေန႔တိုင္းလိုလို ကိုေဇာ္ဘေလာ့ဂ္ကို အရင္ဆံုးဖြင့္ဖတ္ၿပီးရင္ တျခားဘေလာ့ဂ္ေတြကို အဲဒီမွာရွိတဲ့ လင့္ေတြကေနတဆင့္ တခုၿပီးတခု ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး သြားဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ဖတ္လာခဲ့တာ “ဘေလာ့ဂါမ်ားရဲ႕ပို႔စ္မ်ား” ဘေလာ့ဂ္ကို ကိုေဇာ္စလုပ္တဲ့အခ်ိန္ထိပါပဲ။ အဲဒီက်ေတာ့မွ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္တဲ့ ဟုမ္းေပ့ဂ်္ေျပာင္းသြားတာပါ။
အဲဒီလိုနဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ ဖတ္ခ့ဲဖူးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြက အေတာ္ေလးစံုပါတယ္။ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ လက္ေဟာင္းမ်ားကို မွတ္မိသေလာက္ ေျပာရရင္ မိုးခ်ဳိသင္း၊ မေနာ္ဟရီ၊ ဆရာမေမၿငိမ္း၊ မေက၊ သိဂႌႏြယ္၊ မယ္ကိုး၊ ကိုခ်စ္ေဖ၊ ကလူသစ္၊ ကိုလူေထြး၊ ညီလင္းဆက္၊ မန္းကိုကို၊ ဘေလာ့ဂါေမာင္မိုး၊ ဏီလင္းညိဳ၊ ျမစ္က်ိဳးအင္း (နာမည္က ထူးဆန္းလို႔ ၀င္ၾကည့္မိရာက စာအေရးေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တခုအျဖစ္ အၿမဲလို သြားဖတ္ျဖစ္သြားတယ္။ ပြဲေစ်းေတြ ပြဲခင္းေတြ အၿငိမ့္ေတြ ဇာတ္စင္ေတြအေၾကာင္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ ဖတ္ရတာလဲ သေဘာက်တယ္။ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲက ပုရြက္ဆိတ္ေလးေတြ ကမာၻပ်က္သြားတာေတာ့ အခုထိ မေမ့ႏိုင္ေသးဘူး။)၊ မငယ္ႏိုင္၊ မခင္ဦးေမ၊ မသက္ေ၀ (သာမန္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း အေၾကာင္းေလးေတြကို မထင္မွတ္ထားတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေလးနဲ႔ ဖတ္တဲ့သူကို နစ္၀င္သြားေစတဲ့ အက္ေဆးေလးေတြကို ဖြဲ႔တတ္လို႔ အၿမဲသြားဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာ)၊ မခ်စ္ၾကည္ေအး (စာေလးေတြဖတ္ရတာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းနဲ႔ေပမယ့္ ေနာက္ကြယ္က ေလးနက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို သတိျပဳမိေအာင္ လွလွပပေလး ေရးတတ္တာကို သေဘာက်တာ)၊ မေရႊစင္ဦး (မအိမ္သူရဲ႕ စာအုပ္စင္ႀကီးပါပဲ)၊ နဗန၊ စက္တင္ဘာရဲ႕ေကာင္းကင္၊ မေမဓါ၀ီ (နာမည္ကိုစိတ္၀င္စားရာကေန စာေတြကိုပါစြဲသြားေတာ့တာပဲ။ ျမန္မာစာ စစ္စစ္ႀကီးေတြကို ဖတ္ရတာ အားရပါးရရွိတယ္)၊ သူႀကီးမင္းကိုကိုေမာင္ (တံုးဖလားရြာက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သေဘာက်လို႔ သြားသြားဖတ္တာ)၊ ကဘူးလ္က ကိုေမာင္ေမာင္ဘေလာ့ဂ္၊ သစ္နက္ဆူး၊ ေတဇာရဲ႕လေရာင္လမ္း (အက္ေဆးေတြကိုႀကိဳက္လို႔ သြားသြားဖတ္ျဖစ္တယ္။ ကဗ်ာတိုေလးေတြေကာပဲ။)၊ ကိုေပါရဲ႕ပိေတာက္ရိပ္၊ ေဒါက္တာစိုးျမင့္(ေမ့ေဆး)ရဲ႕ အာဖရိကေရာက္ ျမန္မာတစ္ေယာက္၊ ဆရာေလးသက္တန္႔ခ်ိဳ၊ မကိကိ၊ မြန္းသက္ပန္၊ ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္၊ ၀ီရွီမီ၊ ခေရတြန္၊ မိုးမင္းဂ်ီး၊ လသာည၊ (အခုေန၀သန္တျဖစ္လဲ) ဂ်ပန္ေကာင္ေလး၊ ဖိုးစိန္၊ တီတီဆြိ၊ မိုးခါး၊ ႏွင္းနဲ႔မာယာ၊ ေရႊျပည္သူ၊ ေမာင္ဘႀကိဳင္(ခ်ဥ္ေပါင္ျခံ) (စပါးႀကီးေႁမြဖမ္းတဲ့ပို႔စ္ကေန စဖတ္မိတာေပါ့။)၊ မရွင္ေလး၊ ၿဖိဳးၿဖိဳးလိႈင္၊ ႏွင္းဆီတစ္ခင္းပန္းတစ္ျခင္း၊ သဒၶါလိႈင္း၊ Sosegado၊ ကိုပီတာ၊ အျဖဴေရာင္နတ္သမီး၊ ေခ်ာရဲ႕ အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္၊ ပန္ဒိုရာ၊ အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ရဲ႕ သံစဥ္မဲ့အလကၤာမ်ား (မွတ္မွတ္ရရ ဏီလင္းညိဳဘေလာ့ဂ္ကေန တဆင့္စေရာက္ဖူးတာ)၊ မိုးေငြ႔ႏွင့္အတူ၊ မိုးစက္ပြင့္၊ စႏၵကူး၊ ညီလင္းသစ္ (အေတြးေလးေတြ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကို အေျခခံၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းက်တဲ့ ဆက္စပ္အေတြးေလးေတြနဲ႔ အရမ္းလွတဲ့ အက္ေဆးေလးေတြကို ေရးတတ္လို႔ သတိထားမိၿပီး ဖတ္ျဖစ္သြားတာ။)၊ ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ဇာတ္ခံု (ေဘာင္းဘီေရွ႕ေနာက္မွားတာကို သိုင္းေျပာင္းျပန္နဲ႔ လွည့္၀တ္တဲ့ အတတ္ပညာကို ေလးစားပါတယ္။ အခုထိေကာ ေရဖ်န္းတဲ့ပိုက္နဲ႔ အုန္းေရေသာက္ေနေသးလားမသိ… :P)၊ အလင္းစက္မ်ား အစရွိတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါဘဲ။ ဒါေတာင္ စဥ္းစားလို႔ရသမွ် မွတ္မိသေလာက္ပဲ ေရးထားတာပါ။ ေမ့ေနလို႔ က်န္သြားတာေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ ဒီထဲက တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္း ဆက္ေရးတာ မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။ အစားအေသာက္ ခ်က္တဲ့ျပဳတ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း မၾကာမၾကာ ေရာက္တတ္ပါတယ္။
အဲဒီဘေလာ့ဂ္လက္ေဟာင္းေတြကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္လက္သစ္ေတြ စေတြ႔တဲ့အထဲမွာ ေရႊရတုမွတ္တမ္းဘေလာ့ဂ္ကေန ဆရာဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ အေတြးစေလးေတြကို စေရာက္သြားပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ၿပီး အၿမဲလိုသြားဖတ္ျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္မ်ားကေတာ့ အခုကိုညိမ္းႏိုင္လို႔ နာမည္ေျပာင္းသြားတဲ့ ကိုေမာင္ေလးရဲ႕ ေမ်ာလြင့္တိမ္တို႔နားခိုရာ၊ ဆင္တဲကေဖး၊ ဧရာ၀တီစာၾကည့္တိုက္၊ မေဗဒါရဲ႕ေဗဒါလမ္း၊ မိုးယံရဲ႕ လူသားအားလံုးအတြက္၊ ေနေဇာ္လင္း၊ အဂၤဟူးရဲ႕မွ်ေ၀မႈတို႔စုစည္းရာ၊ မိုးပန္းခ်ီ၊ ျမေသြးနီ၊ ဦးေအာင္သင္း၊ ဦးဘုန္း(ဓါတု-မႏၱေလး)၊ ေငြလမင္း၊ ေအေအတီအို၊ အၿပံဳးပန္း၊ ခႏြဲ၊ လျပည့္ရိပ္၊ ရို႕စ္ရဲ႕ က်မဘ၀ရဲ႕ အမွတ္တရေနရာေလးတခု၊ အိန္ဂ်ယ္လႈိင္၊ အမွတ္တရေန႔စြဲမ်ား၊ ၾကည္ၾကည္ရဲ႕ဒိုင္ယာရီ၊ ခရစၥတယ္လ္ရဲ႕ ဘ၀ရဲ႕စာမ်က္ႏွာမ်ား (Bliss of us ကုိလည္း တခါတခါ ေရာက္တယ္။)၊ တေျမထဲက ေမာင္ငယ္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အနီးဆံုး နဲ႔ ကိုထြဋ္၊ ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္၊ မင္းဧရာ၊ ၿဖိဳးေမာင္ေမာင္ရဲ႕ ေရးမိေရးရာ အျဖာျဖာ၊ ကဗ်ာေတြမနားတမ္းေရးႏိုင္တဲ့ ေတာင္ႀကီးသူညီမငယ္ မစံပယ္ (အိမ္လည္း အေတာ္ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ လည္ႏိုင္ပါတယ္)၊ ျမစ္ဆံု၊ ဒီဇင္ဘာေမာင္ေမာင္၊ အေတြ႔အႀကံဳေတြစံုသလို အစားအေသာက္ေတြ ခ်က္တာလည္း၀ါသနာပါတဲ့အျပင္ ဘေလာ့ဂ္တိုင္းကိုလည္း ေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ဆုေတာင္းေလးနဲ႔ ကြန္မန္႔ေပးတတ္တဲ့ ခင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အန္တီတင့္၊ Mon Petit Avatar (ဟိုးအရင္တည္းက ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ကြန္မန္႔ေပးေပးေနတာ ေတြ႔ဖူးေနေပမယ့္ မဂ်ီးေတာ္တို႔ မစည္းစိမ္တို႔ မမီးငယ္တို႔လို ဘေလာ့ဂါေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူ တေယာက္လို႔ပဲထင္ခဲ့မိဖူးတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ရွိမွန္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ကမွ သိၿပီး သြားဖတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စိတ္၀င္စားစရာ ဘေလာ့ဂ္ေလးတခုပါ)၊ ခင္ေမာင္ခ်င္း(ခ်င္းကေလး)၊ ၾကယ္လြမ္းသူ၊ မဒမ္ကိုးနဲ႔ ကိုရင္သာေပ်ာ့ … အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ေရာက္ျဖစ္ၿပီး နာမည္မပါတဲ့ ဘေလာ့ဂ္မ်ားလည္း ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါက လက္လွမ္းမွီရာ သတိရသေလာက္ကိုသာ ေရးခ်လိုက္တာပါ။ မအိမ္သူမေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ အသစ္အေဟာင္းေတြလည္း မ်ားစြာရွိေနပါေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဘေလာ့ဂ္ အသစ္ အသစ္ေတြ ထပ္ထပ္တိုးလာေနတာကိုလည္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ရြာကေန ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတမွ် ျဖစ္လာေနပါၿပီ။ ဘေလာ့ဂ္ေတြကလည္း အေၾကာင္းအရာအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ အေတြး အျမင္ အသိပညာ အတတ္ပညာ ဘာသာေရး စီးပြားေရး လူမႈေရး ႏိုင္ငံေရး ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရး ဘယ္ဖက္ကမွ မလြတ္ရေအာင္ ဖတ္စရာ မွတ္စရာ အသိအလိမၼာ တိုးစရာ ေလ့လာက်င့္သံုးစရာေတြကို ေ၀မွ်ေပးေနၾကတာ တကယ္ကိုအားရစရာပါ။ ယူတတ္မယ္ဆိုရင္ သံုးမကုန္ႏိုင္တဲ့ ရတနာသိုက္ႀကီးလိုပါပဲ။
မအိမ္သူကေတာ့ တစ္ရက္စာမဖတ္လိုက္ရရင္ တေန႔တာမျပည့္စံုဘူးလို႔ထင္တဲ့ စာဖတ္သမားသက္သက္ပါ။ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္ စာလိုက္ဖတ္ၿပီး ေျခရာမခ်န္ ကြန္မန္႔မေပးတတ္ပဲ တိတ္တဆိတ္ေလး ျပန္လာတတ္တဲ့ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္မွာပဲ ေနခ်င္တတ္သူပါ။ မရည္ရြယ္ပါပဲ လုပ္ျဖစ္သြားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးမွာ စာေရးႏိုင္ဖို႔အတြက္ကိုေတာ့ အေတာ္ေလးကို အားထုတ္ရပါတယ္။ စာေရးဖို႔အတြက္ စာေတြအမ်ားႀကီး ပိုဖတ္ရသလို စာေရးဖို႔အခ်ိန္ကိုလည္း မအားတဲ့ၾကားက ႀကိဳးစားၿပီး အခ်ိန္ေတြလုရပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ တာ၀န္ေတြ ၀တၱရားေတြ အလုပ္အကိုင္ေတြ လူမႈေရး မိသားစုအေရးေတြကို ဘေလာ့ဂ္ေရးတာေၾကာင့္ အပ်က္ကြက္ အထိခိုက္မခံခ်င္သလို စာေတြကိုလည္း ပို႔စ္ျဖစ္ၿပီးေရာ တာ၀န္ေက်ေရးတာမ်ဳိး မလုပ္ခ်င္တတ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ေရးမိသမွ်ေလးေတြကိုေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေရးခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးကိုလည္း ရင္းေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီလို ႏွစ္ခုလံုးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵႏွစ္ခုၾကားမွာ တခါတေလ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ ၫွိႏႈိင္းမရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးေတြနဲ႔ နပန္းလံုးရတာ မအိမ္သူအတြက္ သိပ္ေတာ့ မလြယ္လွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေလးလုပ္ျဖစ္ သြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အရင္က ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တဖက္သတ္ ရင္းႏွီးေနခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက အျခားဘေလာ့ဂါမ်ားနဲ႔ သိကၽြမ္းခင္မင္ခြင့္ရတာကေတာ့ တကယ့္ကို ၀မ္းသာရပါတယ္။ တဦးနဲ႔တဦး မျမင္မေတြ႔ဖူးၾကဘဲ ဘေလာ့ဂ္မွာေရးသားထားတဲ့ စာေလးေတြကတဆင့္ စာေရးတဲ့သူကို စိတ္ကူးပံုေဖၚၾကည့္ၿပီး ခင္ရတာေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ တရင္းတႏွီးရွိလွတာ အမွန္ပါပဲ။ အေပါင္းအသင္း နယ္ပယ္က်ယ္လာၿပီး မိတ္သစ္ ေဆြသစ္ေတြ တိုးပြားလာတယ္ ဆိုတာကိုက မဂၤလာတပါးပဲ မဟုတ္လား။ ဘေလာ့ဂ္ေဒးမွာ ဘေလာ့ဂါအေပါင္း က်န္းမာ ရႊင္လန္းစြာနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ မိမိႏွစ္သက္ရာ စာေလးမ်ားကို ဆက္လက္ေရးသားၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သပါတယ္ရွင္။
ဘေလာ့ဂ္ေဒးအတြက္ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလး ငါးခုပါ။
အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။
25 comments:
Happy Blog Day ပါအမ.။
ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ အမႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးတဲ့ စာေတြနဲ႔ပံုေဖၚခြင့္ရႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေတာင္းပါတယ္။
ခ်စ္တဲ့
သဒၶါ
Happy 3108 Day to you too, sis!
Mon Petit Avatar
ေနာက္က်တာဟာ လံုးဝမလာတာနဲ႔ စာရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္လို႔လည္း ဆို႐ိုး႐ွိေသးေတာ့ အခုလို ေနာက္ဆံုးပိတ္မွာ အိတ္နဲ႔လြယ္တဲ့ ပို႔စ္ေလး ဖတ္ရတာ တကယ္ပဲ ဝမ္းသာပါတယ္၊ း) မအိမ္သူက ဘေလာ့ဂ္မေရးခင္ ကတည္းက ၂ ႏွစ္ေလာက္နီးပါး စာေတြ လည္ဖတ္ခဲ့လို႔ ထင္ပါရဲ႕..၊ သိတဲ့ဘေလာ့ဂ္ေတြ တကယ့္ကို အမ်ားႀကီးပဲ..၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာတာဟာ ပံုႏွိပ္မီဒီယာနဲ႔ ေဝးေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔လို လူေတြအတြက္ေတာ့ ေ႐ႊဥေတြ အမ်ားႀကီး ဥေပးတဲ့ ငန္းအုပ္ႀကီးကို ေတြ႔ထားသလို ပါပဲ၊ ကိုယ္ပုိင္ဘဝနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ၾကားမွာ ဟန္ခ်က္ညီညီ ထားရင္း ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ စာေတြ ဆက္ေရး ႏိုင္ပါေစဗ်ာ...။
ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဘေလာဂ္႔ေဒးပါေနာ္
စာဖတ္အားေကာင္းတဲ႔ မအိမ္သူ စာေတြလည္း အမ်ားၾကီးဖတ္ႏိုင္ပါေစေနာ္
ေရွ႕ဆက္ျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စာေတြေရးႏိုင္ပါေစ
ခမာေတြအေၾကာင္းနဲ႔ ဟင္းေကာင္းေကာင္းေလးေတြအေၾကာင္းလည္း တင္ပါဦးလို႔
Happy blog day ပါမမ :):)
အကိုညီလင္းသစ္ေၿပာသလိုပဲလို႕ ..အဟီးး:P
မမေရ ေက်းဇူးပါလို႕...
အစဥ္အၿမဲအားေပးလွ်က္..
အင္းးဘယ္လိုေျပာရမလဲမသိေတာ့ပါ...။စာေပနဲ႔ႏွစ္မ်ားစြာရင္းနီးလာခဲ့ျပီး စာမဖတ္ရရင္အိပ္မေပ်ာ္တတ္တဲ့စာဖတ္နာတဲ့အစ္မၾကီးဆိုတာသိရေတာ့
ေလးစားအားက်မိသြားပါတယ္။က်ေနာ္တို႔လို Small Virus ေတြကိုက်က်နနသြန္သင္ေပးပါလို႔...။ (အတုယူေလးစားေနသူ..KMC)
HAPPY BLOG DAY!!!!!!sis......Go on.
blog reader
Gyidaw
Happy Blog Day ပါ ညီမေရ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ စာေတြေရးႏိုင္ဖတ္ႏိုင္ ပါေစ
ေရႊစင္ဦး
ခ်မ္းေျမ့ပါေစ အစ္မေရ
Happy Blog Day ပါအမေရ
ေနာင္လဲဒီထက္မက စာေတြေရးႏုိင္ပါေစ
ထာ၀ရ စိတ္၏ခ်မ္းသာၿခင္းကုိယ္၏က်န္းမာၿခင္းမ်ား
စြာနဲ႔အတူ စာေပမ်ားနဲ႔ ဘ၀ကုိျဖတ္သန္းႏုိင္ပါေစ။။
မ်က္စိေနာက္ဖုိ႔ၿပင္ထားေနာ္
စိတ္ညစ္ေနလုိ႔ ေန႔တုိင္းလာလည္မယ္
ခ်စ္ခ်င္တဲ႔ jasmine
ဘေလာ့ခ္ေဒးေလးေတာင္ ရက္ေက်ာ္သြားျပီ.. ခုမွ လာျဖစ္တယ္.. အစ္မေရ.. း)).. ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...
ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္
မအိမ္သူက အသိပိုမ်ားေနတယ္....း)
အရင္တုန္းကလို ေရးျဖစ္ဖို႔ ဆိုတာ အခ်ိန္မအားလပ္မႈေၾကာင့္ တကယ္ကို မလြယ္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္ မအိမ္သူေရ။
ဒါေပမဲ့ အခုလို မွတ္မွတ္ရရ ရွိသူေတြကို ေတြ႕ရေတာ့ ျပန္လည္လန္းဆန္းျပီး အားတတ္မိပါတယ္။
ထပ္ဆင့္ေပးတဲ့ ဘေလာ့လင့္ေလးေတြ အတြက္ ေက်းဇူးပါ။
မအိမ္သူက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ကို အြန္လိုင္းမွာ စာေတြပိုဖတ္တာကိုး...ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ offline က စာအုပ္ေတြ တပံုတပင္ျဖစ္ေနတာနဲ႔တင္ အြန္လိုင္းမွာ တစ္ခါတစ္ခါ စာဖတ္အားနည္းတယ္...ဒီဘက္ေရာက္ျပန္ေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ စာဖတ္မ်ားလာျပန္ေတာ့လည္း ၀ယ္ထား သိမ္းထားတဲ့ စာအုပ္ေတြကို အားနာရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနျပန္ေရာအစ္မေရ..ဒါေပမယ့္ အီးဘြတ္ေတြဖတ္ရတာ မ်က္စိထိတာေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္းစိတ္ညစ္တယ္...kindle ေလးတစ္ခုေလာက္ ၀ယ္ခ်င္ေပမယ့္လည္း ဖြတ္ကလိဒဂၤါးကို ေႃခြတာေနရတာနဲ႔ အဲဒီဘက္လည္း မလွည့္ႏိုင္ေသးပါဘူးဗ်ာ...တစ္ခါတစ္ခါမ်ား အလုပ္တစ္ဖက္ ဖတ္စရာ စာေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္နဲ႔ ဆိုေတာ့ တစ္ရက္ကို ၂၄ နာရီက နည္းတယ္ေထာင္ ထင္မိေသးတယ္...အစစ အဆင္ေျပပါေစ အစ္မေရ...
အစ္မ..
ဘေလာ့ဂါအမ်ားၾကီးကို မိတ္ဆက္ေပးထားတာပဲ ေနာ္။ ဘေလာ့ေဒးအမွတ္တရ ပိုစ္အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
အစ္မေရ ဘေလာ့ေဒးအတြက္ အမွတ္တရျဖစ္ေစတဲ့ ပို႔စ္ေလးဖတ္သြားပါတယ္။ သတိတရ ေလး ရွိေနလို႔ ေက်းဇူးပါေနာ္။
ခင္တဲ့
ေမသိမ့္
ဘယ္ကဘယ္လို က်န္ခဲ့လည္းမသိပါဘူးအစ္မရာ...၊ဘေလာ့
ေဒးပို့စ္ေတြကို လက္မလြတ္စတမ္းလိုက္ဖတ္ေနရင္းကကို
အစ္မပို့စ္က်မွ က်န္ခဲ့ပါေရာလား....:(...ကိုညီလင္းသစ္
ေျပာသလိုပဲ ေနာက္က်တာက လံုးဝမေရာက္တာထက္
ေတာ့ေတာ္ပါေသးရဲ့ေနာ္...:))) 3108 ဘေလာ့ေဒးမွသည္
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ...အစ္မမအိမ္သူတစ္ေယာက္ ေပ်ာ္
ရြင္ခ်မ္းေျမ့စြား ဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ပါေစေသာဝ္.....၊ေနာက္
က်ဆုေတာင္းေလး ဆုေတာင္းေပးသြားတယ္ဗ်ဳိး.....:)))
ဟဟား က်ေနာ့္ကို မွတ္မိေနတာ အဲ့ပို႕ေလးနဲ႔ေပါ့ေလ ရွွက္ထွာာာ း))
အမွတ္တရေလး ရွိေနတာပဲ ေက်းဇူးဗ် က်ေနာ္လည္း အစ္မ နာမည္ကို ဆီပံုးေလးမွာေတြ႕ကတည္းက ထူးထူးျခားျခားေလးမွတ္မေနတာ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုတာ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ေျပာျပမယ္ ေနာက္ေတာ့ း:P
က်ေနာ္လည္း စာဖတ္သူ ဘဝကေန ဘေလာ့ေလာကထဲ ေရာက္လာတာပါပဲ။
ကိုနဗနနဲ႔ ကိုမင္းဒင္ စာေတြ စစဖတ္ရတဲ့ ညမွာ တညလံုးထိုင္ဖတ္ပစ္တာ။ ေနာက္ထပ္ ညတိုင္းလည္း အသစ္တင္လား ဝင္ဝင္ၾကည့္တယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ ဘေလာ့ဆိုတာကို ရင္းႏွီးျပီး မထင္မွတ္တဲ့ အလွည့္အေျပာင္းတခုမွာ ဘေလာ့ဂ္ေလး လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဒီေလာကထဲ ေရာက္လာေတာ့လည္း ခင္တြယ္ျပီး ဆက္ေနျဖစ္တာ အခုထိပါပဲ။ ဆက္လက္ျပီး မအိမ္သူလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ စာေတြေရးရင္း ဘေလာ့ဂင္းနိင္ပါေစ။
ဖတ္ခဲ့ပါတယ္ အမေတာ္ေရ...
ေသေသခ်ာခ်ာ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္နဲ႔ ဘေလာ့ဂ္အားလုံးကို ဖတ္ျပီး ရင္းႏွီးေနတ့ဲ အစ္မအိမ္သူပဲ း)ေရးေပးတာ ေက်းဇူးေနာ္။
rose
အစ္မအိမ္သူ အၿမဲေပ်ာ္ရႊင္စြာ စာေတြအစဥ္ေရးႏုိင္ပါေစလုိ႔...
ခ်စ္ခင္စြာျဖင္႔
မယ္ကိုး
ေရးလိုက္တာ စံုေအာင္ပါသြားတာပဲဗ်ာ.... မအိမ္သူေရ... က်ေနာ္လည္း ဘေလာ့ေလး လုပ္မိခဲ့တာ ကို ခုခ်ိန္ထိ ဂုဏ္ယူေနပါတယ္ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံတကာက မိတ္ေဆြေတြရတယ္။ ႏုိင္ငံတြင္းမွာ တနယ္စီမို ့ မဆံုႏိုင္ၾကေပမယ့္ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာမွာ လာဆံုမိၾကာတာမို ့ အရမ္းကို ပီတိျဖစ္မိပါေၾကာင္းဗ်ာ
ႏွိပ္စက္မလို႕လာတာ သနားလို႕ျပန္လွည္႕သြားတယ္မွတ္ပါ ခ်စ္မမ .း)
ဘေလာဂ္မိတ္ေဆြသစ္ေတြရဲ႕ လင့္ခ္ေတြတြက္ပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... း)
Post a Comment