တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မနက္မိုးလင္းလို႔ မ်က္ေစ့ႏွစ္လံုးပြင့္တာနဲ႔ အရင္ဆံုးစဥ္းစားရတဲ့အလုပ္က မနက္စာအတြက္ ဘာစီစဥ္ရပါ့… ေန႔လည္စာကို ဘာဟင္းေလးမ်ား ခ်က္ရရင္ေကာင္းမလဲနဲ႔ ေခါင္းစားရတာက စပါတယ္။ လူႀကီးေတြေျပာသလို ၀မ္းတစ္ထြာဘဲရွိလို႔သာ ေတာ္ေတာ့တယ္ ဆိုတာမ်ဳိး… တစ္ေနကုန္ စားတဲ့ေသာက္တဲ့ဟာ စာရင္းခ်ၾကည့္လိုက္ရင္ နဲတာမဟုတ္… တစ္ေန႔တစ္မ်ဳိး မရိုးရေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ေနရတာကိုက ဘ၀ေပးတာ၀န္ျဖစ္ေနတာ။ ဒါကလူတိုင္း မေသမခ်င္းလုပ္ရမယ့္အလုပ္ေလ.. မစားရင္ ေသမွာကိုး… အဖြားရွိတံုးက ခဏခဏ ေျပာပါတယ္ “လူေတြမွာလည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မစင္တံုးကို တန္ဆာဆင္ရတဲ့အလုပ္က မလြယ္ဘူး” တဲ့ .. း D
ကဲ.. ဘရိတ္ဖတ္စ္ေလးက စလိုက္ၾကရေအာင္… ဒီေန႔ေတာ့ ဆီထမင္းေလးစားတာေပါ့။ ဆီထမင္းေလးထိုး ႏွမ္းေထာင္းကေလးျဖဴးၿပီး ပဲျပဳတ္ကေလးနဲ႔ ငါးနီတူေျခာက္ေၾကာ္ေလးနဲ႔ မနက္စာ ကိစၥကိုရွင္းလိုက္ပါတယ္။ ေကာ္ဖီေလးတစ္ခြက္လည္းပါေသးတာေပါ့ေနာ္။ ေကာ္ဖီကိုေတာ့ မွတ္တမ္းမတင္လိုက္မိေတာ့ဘူး။ ေသာက္ၿပီးမွ သတိရလို႔… း P
မနက္စာအတြက္ ဘာခ်က္ရပါ့မလဲ… တစ္ခါလာဒီဟင္း.. တစ္ခါလာဒီဟင္းဆိုတာမ်ုဳိးေတြလည္း ရိုးေနၿပီ။ လြယ္လြယ္ကူကူခ်က္ စားၿပီးဗိုက္ထဲေရာက္ရင္ မစင္ျဖစ္မွာဆိုေပမယ့္လည္း ေန႔တိုင္းဒါ .. ဒါ ဆိုတာမ်ဳိးႀကီးက်ေတာ့ မစားခ်င္ျပန္… အေျပာင္းအလြဲေလး စားခ်င္တတ္ၾကတာလည္း လူေတြရဲ႕သဘာ၀ကိုး…
ေရခဲေသတၱာထဲ တီလားပီးယား ငါးတစ္ေကာင္ရွိေသးတယ္။ ငါးဖယ္ေၾကာ္ကေလးကလည္း ဗူးထဲမွာ ေလးငါးခုက်န္ေသးတယ္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္က ခ၀ဲသီးေလး ႏွစ္လံုးနဲ႔ ဖရံုၫြန္႔ကေလးတစ္စည္းရွိတယ္။ အစိမ္းေၾကာ္ေၾကာ္စရာ အသီးအရြက္ကေလးေတြလည္း နဲနဲက်န္တယ္။ ဆက္ထားရင္ေကာင္းေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ သရက္သီးစိမ္းေလးကလည္း တစ္လံုးရွိတယ္။ ငန္ျပာရည္ေဖ်ာ္မစားရတာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ဟင္းအရံကို ငန္ျပာရည္ေဖ်ာ္နဲ႔ တို႔စရာအစံုေလးလုပ္လိုက္မယ္။
ဟင္းေရေသာက္ကို ခ၀ဲသီးနဲ႔ ဖရံုၫြန္႔ ေရာၿပီးေၾကာ္ခ်က္ကေလး အရည္မ်ားမ်ားေလးနဲ႔ခ်က္လိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္။ ဟင္းခ်ဳိေလးေပါ့။
ငါးကို ဘာလုပ္ရပါ့။ ငါးေၾကာ္နဲ႔ ဟင္းခ်ဳိဟင္းနဲ႔ေတာ့ လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျခာက္တိုက္ႀကီးျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ ငါးဟင္းကလည္း ဟိုေန႔ကစားၿပီးၿပီ။ ဟိုအစိမ္းေၾကာ္ အသီးအရြက္ေတြကိုလည္း သံုးလိုက္ခ်င္တယ္ ဆိုေတာ့ ငါးေၾကာ္ႏွပ္ကို ေကာ္ရည္ေလးနဲ႔ ခ်ဳိခ်ဥ္လုပ္လိုက္ရင္ အဲဒီထဲကို အသီးအရြက္ေတြ ထည့္လိုက္လို႔ရတယ္။ အေျပာင္းအလဲေလးလည္း ျဖစ္သြားေရာ…
ငါးကိုင္ ဆားဆႏြင္းနဲနဲနဲ႔နယ္ ဆီအိုးတည္ ၿပီးေတာ့ ငါးကို အေကာင္လိုက္ ႂကြပ္ေနေအာင္ေၾကာ္ၿပီး ပန္းကန္ထဲ အဆင္သင့္ ဆယ္ထားလိုက္တယ္။ အသီးအရြက္ေတြ ေရေဆးၿပီး ဇကာနဲ႔စစ္ထားတုန္းမွာ ေကာ္မႈန္႔ေလး စားပြဲဇြန္းေမာက္ေမာက္ တစ္ဇြန္းေလာက္ကို ေရေအးနဲ႔ေဖ်ာ္တဲ့အထဲ ဆား သၾကားေလး နဲနဲစီထည့္ ပဲငံျပာရည္အပ်စ္ (ၾကာၫို႔)ကို လဘက္ရည္ဇြန္း တစ္၀က္ေလာက္ထည့္ ခ်ိဳခ်ဥ္ အရသာအတြက္ ခ်ီလီေဆာ့စ္နဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့စ္ကို စားပြဲဇြန္း တစ္ဇြန္းေလာက္စီထည့္ၿပီး ခ်ဳိခ်ဥ္ေကာ္ရည္ေဖ်ာ္ အဆင္သင့္ ျပင္ထားလိုက္ပါတယ္။ ရွာလကာထည့္လည္းရေပမယ့္ ေဆာ့စ္နဲ႔က ဟင္းအေရာင္ပိုလွၿပီး အရသာကလည္း အခ်ဥ္သိပ္မစူးေတာ့ဘူးေပါ့။ ၾကက္သြန္နီေလးစိတ္ကြဲနဲ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴ ဒါးျပားရိုက္ကို ဆီသတ္ အသီးအရြက္ေတြထည့္ေၾကာ္ၿပီး အသီးအရြက္ေတြ သိပ္မႏြမ္းခင္ ခပ္စိမ္းစိမ္းေလးမွာ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ေကာ္ရည္ေလာင္းထည့္လိုက္လို႔ ဆူလာတာနဲ႔ အခ်ဳိအခ်ဥ္ အေပါ့အငန္လိုသလိုျမည္းၿပီး အေနေတာ္ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ ခုနက ငါးေၾကာ္ေပၚကို ေလာင္းခ်လိုက္ေတာ့ ငါးေၾကာ္ခ်ဳိခ်ဥ္ေပါင္း ျဖစ္သြားေရာေပါ့။
မနက္စာကိစၥ ၿပီးျပန္ေတာ့ လာျပန္ပါၿပီ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း အဆာေျပ လဘက္ရည္ေသာက္ခ်ိန္… ေရေႏြးတည္ တီးမစ္ေလးတစ္ထုပ္ေဖ်ာ္ လိပ္ျပာကူကီးစ္ေလးနဲ႔ ..
ခရင္မ္နဲ႔ ကိတ္မုန္႔ခြက္ကေလးလဲ တစ္ခြက္ရွိတယ္။ ေရခဲမုန္႔ခြက္ကေလးလိုဘဲ။ ဒီက ကိတ္မုန္႔ဆိုင္ေတြက စိတ္၀င္စားစရာ လွလွပပေလးေတြ အေတာ္လုပ္တတ္တယ္။ ျမင္တာနဲ႔တင္ စားခ်င္စရာ .. ေမြးေန႔ကိတ္ေတြဆိုလည္း လွမွလွ…
ကဲ.. တစ္ေန႔တာက မကုန္ေသးပါဘူး။ ညစာအတြက္ စီစဥ္ရအံုးမယ္ေလ။ မနက္က ဟင္းခ်ဳိရွိေသးတယ္။ ငါးလည္း နဲနဲက်န္ေသးတယ္။ ငန္ျပာရည္ တို႔စရာေတြ ရွိေသးတယ္။ ဒီငါးဖယ္ေၾကာ္ေလး ေလးငါးခုကို သုပ္လိုက္ရင္ ဟင္းတစ္ခြက္ ရတာေပါ့။ ေရခဲေသတၱာဖြင့္ လိုတာထုတ္ရင္း ေရွာက္သီးေလးတစ္စိတ္ က်န္ေနတာကိုပါေတြ႔လို႔ ငါးဖယ္နဲ႔ ေရွာက္သီးသုပ္ဖို႔ အၾကံရသြားေရာ။ အဲဒါနဲ႔ ငါးပိေလး လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ ဖုတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ငါးဖယ္ ၾကက္သြန္နီ ေဂၚဖီ ငရုတ္သီးစိမ္းေတြ ပါးပါးလွီး ေရွာက္သီးေလးမႊာၿပီးထည့္ ငါးပိဖုတ္ကေလးထည့္ ေရွာက္ရြက္ကေလးပါ ပါးပါးလွီးထည့္လိုက္တယ္။ မုန္လာဥနီကေလးလည္း တစ္ေျဖာက္ႏွစ္ေျဖာက္ျခစ္ထည့္လိုက္ေသးတယ္။ အသုပ္ထဲမွာ ဂ်ဳိးဂ်ဳိး ဂၽြတ္ဂၽြတ္ေလး ၀ါးရတာႀကိဳက္လို႔… အားလံုးအဆင္သင့္ လွီးခၽြတ္ၿပီးေတာ့ ငန္ျပာရည္ေလးနဲ႔ ဟင္းခတ္မႈန္႔ေလးထည့္ ၿပီးအကုန္ေရာနယ္သုပ္လိုက္ရင္ ေရွာက္ရြက္နံ႔ေမႊးေမႊးေလးနဲ႔ ငါးဖယ္ေရွာက္သီးသုပ္ေလးတစ္ခြက္ရပါၿပီ။ တခါတေလ အဲဒီလို ပဲမႈန္႔ေတြ ဆီခ်က္ေတြမပါဘဲနဲ႔ အၾကမ္းသုပ္ေလးစားရတာလည္း ေကာင္းတာဘဲ။
ခေလးအတြက္ေတာ့ ၾကက္ဥေလးေၾကာ္ေပးရရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ပါရဲ႕။ အင္း.. ဒါလည္း ရိုးရိုးမေၾကာ္ဘဲနဲ႔ ဟို ဂ်ပန္ၾကက္ဥလိပ္ဆိုတာမ်ဳိး လက္တည့္ စမ္းၾကည့္လိုက္အံုးမယ္။ ပလိန္းမလုပ္ဘဲ အစာပလာေလးနဲ႔ လိပ္ေၾကာ္ၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးရတာနဲ႔ ၾကက္အူေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ငါးတိုဖူးေလးတစ္တံုး ပါးပါးလွီး မုန္ညင္းျဖဴထုပ္ကေလး တစ္ရြက္ႏွစ္ရြက္နဲ႔ ၾကက္သြန္နီေလး ပါးပါးလွီးထည့္ၿပီး ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႔ မ်ားမ်ားေလးျဖဴး ဆားရယ္ ပဲငံျပာရည္အၾကည္ရယ္ အားလံုးထည့္ၿပီး ၾကက္ဥသံုးလံုးနဲ႔ ေရာေခါက္လိုက္တယ္။ Non-stick pan ကို ဆီသုတ္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းပူလာမွ မီးေအးေအးေလးနဲ႔ တစ္လႊာခ်င္း လိပ္လိပ္ၿပီးေၾကာ္သြားတာ ငါးလႊာေလာက္ထပ္ရတယ္။
အမယ္ အဲဒီဟာေၾကာ္ရတာ အေတာ္စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ အၾကာႀကီးေၾကာ္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီၾကက္ဥလိပ္ တစ္လိပ္ရဖို႔ နာရီ၀က္ေလာက္ေတာင္ ၾကာတယ္ထင္ပါရဲ႕။ အသစ္အဆန္းဆို လက္တည့္စမ္းၿပီး လုပ္ၾကည့္ခ်င္တာ… ခေလးကေတာ့ အထူးအဆန္းစားရလို႔ သေဘာေတြက်ေနေလရဲ႕… ဒီအတိုင္း သြားေရစာလိုမဟုတ္ဘဲ ထမင္းနဲ႔စားေတာ့လည္း စားလို႔ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ကို ဟင္းတစ္မ်ဳိးရျပန္ၿပီေပါ့…
တစ္ေန႔တာ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ေတာ့ ၿပီးသြားျပန္ပါၿပီ… အဲဒီလိုနဲ႔ဘဲ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ တစ္ရက္တစ္ရက္နဲ႔ လူေတြလည္း ၀မ္းတစ္ထြာအေရး ရွာရေဖြရ ခ်က္ရျပဳတ္ရ အလုပ္ေတြရႈပ္ရနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ အသက္ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္းႀကီးလာၾက… ၀မ္းတစ္ထြာ အမႈကိစၥကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မၿငိမ္းႏိုင္တဲ့အေရး… ေမြးလာကတည္းက ျဖည့္လာခဲ့ရတဲ့ ၀မ္းတစ္ထြာက ဘယ္ေတာ့မွလည္း ျဖည့္လို႔ဆံုးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒါက မေသမခ်င္းလုပ္ရမယ့္ ဘ၀ေပးတာ၀န္ေလ…
အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။
(ပံုေတြကို ကလစ္ႏွိပ္ၾကည့္လို႔ရပါတယ္။)