ငါ့ရဲ႕
စိတ္ေျခလွမ္းေတြ အလည္အပတ္ထြက္မိတိုင္း မရည္ရြယ္ပဲ ခဏခဏေလွ်ာက္မိတတ္တဲ့ ဒီလမ္းကို အလြမ္းေရာင္လမ္းလို႔ ငါကေခၚတယ္။
ငါေလွ်ာက္တတ္တဲ့ အလြမ္းေရာင္လမ္းဟာ
အၿမဲတမ္းေတာ့ ခရမ္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့သန္းမေနခဲ့ဘူး။
ဘယ္သူမွမသိတဲ့ အလြမ္းေရာင္လမ္းဟာ
ငါ့တကိုယ္ေရစာပဲ စည္ကားတယ္။
အလြမ္းေရာင္လမ္းမွာ
တခါတေလ ေဝဒနာေတြခင္းထားတတ္သလို တခါတေလေတာ့လည္း ၾကည္ျပာေရာင္ပန္းေတြ
ပြင့္တတ္ျပန္တယ္။
အလြမ္းေရာင္လမ္းမထက္ တခါတရံေကာ္ေဇာဝါဝါေတြ
ခင္းထားတတ္ေသးသလို ျမဴမႈန္ပါးပါးေတြလဲ ဆင္ထားတတ္ ျပန္ရဲ႕။
လမ္းတေလွ်ာက္မွာ
တကိုယ္စာေဖါက္ထားတဲ့ နံရံေတြရွိတဲ့အခါ ငါႏွစ္သက္ရာတံခါးေပါက္က
ထြက္ခြာသြားႏိုင္တယ္။
လမ္းနံေဘးက ၾကည္တဝက္
ေနာက္တဝက္ ေရကန္ေတြထဲကို မ်က္ရည္ေတြလည္း အလိုရွိသမွ် သြန္ထည့္သြားႏိုင္ေသးတယ္။
အျဖဴေရာင္သက္သက္လမ္းမွာ
ေလွ်ာက္ေနရင္းက လက္ဖ်စ္တတြက္အတြင္း ေမွာ္အတတ္နဲ႔ ျပဳစားလိုက္သလို အနက္ေရာင္ထင္းထင္းလည္း
ေျပာင္းသြားတတ္ေသးတယ္။
ဟိုမွာသည္မွာ တြဲလဲခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့
နာက်င္မႈေတြ၊ ၾကယ္ေတြလို တလက္လက္ေတာက္ေနတဲ့ အနာဂါတ္ စိတ္ကူးေတြ၊ စက္ေလွကားတစင္းလို
တျဖည္းျဖည္းေရြ႕ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ေနာက္ပါးက တရွပ္ရွပ္ျမည္ေနတဲ့ အတိတ္ေျခရာေတြ၊
ကုိယ့္ေရွ႕မွာ မီးခုိးေငြ႔ေတြလို ေမ်ာလြင့္ေနေသာ္ျငား ဘယ္ေတာ့မွ ဖမ္းဆုပ္လို႔မမိႏိုင္ေတာ့တဲ့
ၾကည္ႏူးျခင္း အမွတ္တရေတြဟာ အလြမ္းေရာင္လမ္းမွာ installation art ေတြလို
ခင္းက်င္းထားခဲ့ေပမယ့္ ဒါေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အႏုပညာ ျပကြက္မဟုတ္ဘူး။
ငါ့စိတ္ေတြ
နာက်င္လာတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းထက္ ေၾကေၾကကြဲကြဲ ငါေလွ်ာက္တယ္။
ငါ့အေတြးေတြ
ဆာေလာင္လာတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းဟာ လိုလိုလားလား လက္ကမ္းတယ္။
ငါ့ႏွလံုးသားေတြ
ေၾကကြဲလာတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းက ၾကင္ၾကင္နာနာ ေျဖသိမ့္ေပးတယ္။
ငါ့စိတ္ကူးေတြ
ထူပိန္းပိန္းျဖစ္လာတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းမွာ ခံစားခ်က္အသစ္ေတြရွာမိတယ္။
ငါ့အရွိတရားေတြဟာ
ေက်နပ္စရာမရွိလွတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းက ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္။
ငါ့လိုဘေတြ မျဖည့္စြမ္းသာတဲ့အခါတိုင္း
အလြမ္းေရာင္လမ္းဆီက အကူအညီယူရတယ္။
ငါ့မာနေတြကို
ဖယ္ရွားပစ္လိုတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းေပၚ ငါေရာက္တတ္တယ္။
ငါ့ေဒါသေတြကို
ေျခမြပစ္လိုတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းက အသင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနတတ္တယ္။
ငါ့ေမာဟေတြကို
ပယ္ခ်ပစ္လိုတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းမေပၚ ငါ့ကိုယ္ငါ ႀကဲခ်ပစ္လိုက္မိတယ္။
ငါ့ဝမ္းနည္းမႈေတြကို
ေႁခြခ်ပစ္လိုတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းမကို နင့္နင့္နဲနဲ တမ္းတမိတယ္။
ငါ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြထဲမွာ
နစ္ဝင္လိုတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းဆီ အေျပးေလးေရာက္မိတယ္။
ငါ့ၾကည္ႏူးျခင္းေတြကို
သိမ္းဆည္းထားလိုတဲ့အခါတိုင္း အလြမ္းေရာင္လမ္းမွာ ျပတိုက္ေတြကို တခမ္းတနား ခင္းက်င္းထားမိတယ္။
သိပ္သိပ္သည္းသည္းရွိလြန္းလွတဲ့
ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔အတူ အလြမ္းေရာင္လမ္းေပၚကို တကိုယ္ေရ လွမ္းမိလိုက္တိုင္းမွာ အလြမ္းေရာင္လမ္းဟာ
ငါနဲ႔အတူအၿမဲတသားတည္းျဖစ္လုိ႔… အလြမ္းေရာင္လမ္းနဲ႔ ငါနဲ႔ အျပန္အလွန္ သဟဇာတျဖစ္လို႔... အလြမ္းေရာင္လမ္းဟာ ငါ့ကိုယ္ခႏၶာထဲ ေပ်ာ္ဝင္သြားခဲ့သလို ငါကိုယ္တိုင္လဲ အလြမ္းေရာင္လမ္းထဲကို နစ္ဝင္သြားခဲ့...။
◘○○◘ ◘○○◘ ◘○○◘ ◘○○◘
အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။
