ဒီေန႔ဟာ အေရာင္အလက္ဆံုး..
မနက္ျဖန္ဆိုတာ က်ကြဲတတ္တယ္။
မေန႔က ရႈရႈိက္ခဲ့တဲ့ေလ
အခုဘယ္ဆီမွာလဲ…။
အတိတ္ဟာ
ဘယ္ေသာအခါမွ
ႏွစ္ခါျပန္ေလွ်ာက္မရတဲ့လမ္း။
စၾကဝဠာအဆံုးထိသြား
မိုးကိုေဖါက္ ေျမလွန္ရွာလဲ
တည္ၿမဲျခင္းဆိုတဲ့အရာ
ဒီေလာကမွာ ဘယ္အခါမွ
ေဖြရွာမရႏိုင္တာ အမွန္တရား…။
ဒါေပမဲ့…
အတိတ္မွာ ထားခဲ့လို႔မရတာေတြ
ေဟာသည္ေလာကမွာ ရွိေနေသးတယ္။
ကိုယ္က်င့္ခဲ့တဲ့တရား
ကိုယ့္စိတ္ထားနဲ႔
ကိုယ္ျပဳထားေသာကံအမ်ားဟာ
ခ်န္ထားလြတ္ေျမာက္
ထြက္ေပါက္မရွိေသာအရာ
ဘဝတစ္ပါး ကူေျပာင္းသြားေတာင္
သံသရာတေလွ်ာက္
အရိပ္ေတြလို တေကာက္ေကာက္…
ကိုယ္သြားေလရာေနာက္ကို
စၾက၀ဠာ အဆံုးထိေအာင္ လိုက္လိမ့္မယ္…။
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
အၿမဲတမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ။